도구

도구

라틴어 문장 검색

Sermonari rusticius videtur, sed rectius est, sermocinari tritius, sed corruptius est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 18:1)
quo minus addubitemus de eo fructu, qui velut indigena peculi-arisque et vernaculus est huius soli.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 8장 5:2)
paulum addubitatum quod Halicarnasii mille et ducentos per annos nullo motu terrae nutavisse sedes suas vivoque in saxo fundamenta templi adseveraverant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 55장6)
illud addubitat, utrum Tiribazo sciente an imprudente sit factum.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 5장 4:3)
Nihilo lenior in conuictores Graeculos, quibus uel maxime adquiescebat, Xenonem quendam exquisitius sermocinantem cum interrogasset, quaenam illa tam molesta dialectos esset, et ille respondisset Doridem, relegauit Cinariam, existimans exprobratum sibi ueterem secessum, quod Dorice Rhodii loquantur.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 56장 1:1)
Iam equestre agmen movebatur, et pedites subita formidine ob recentem discordiam haud sane pacati quicquam expectantes parumper addubitavere, an in urbem subducerent copias - quippe pro equitibus planities erat - , ceterum veriti, ne temere commilitonum fidem damnarent, substitere praeparatis ad dimicandum animis, si quis vim inferret.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 9장 16:1)
' sic me formabat puerum dictis et, sive iubebatut facerem quid, 'habes auctorem, quo facias hoc'unum ex iudicibus selectis obiciebat,sive vetabat, 'an hoc inhonestum et inutile factunecne sit, addubites, flagret rumore malo cum hic atque ille?
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장69)
Sanctarum virginum et viduarum societatem adpete, et si sermocinandi cum viris incumbit necessitas, arbitros ne devites tantaque confabulandi fiducia sit, ut intrante alio nec paveas nec erubescas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:12)
Ille sacro crine venerabilis est, vinum et siceram non bibit, adhuc parvulus cum Deo sermocinatur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 3:12)
Describens enim homines prodigos in forum ad iudicandum ebrios commeantes, quaeque soleant inter se sermocinari, sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 14:3)
Si dicto meo addubitaveris, medicinae contemplator effectum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 10:3)
profecto eos ipsos, qui se aliquid certi habere arbitrantur, addubitare coget doctissimorum hominum de maxuma re tanta dissensio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 14:1)
ex quo eventurum nostri putant id de quo Panaetium addubitare dicebant, ut ad extremum omnis mundus ignesceret, cum umore consumpto neque terra ali posset nec remearet aer, cuius ortus aqua omni exhausta esse non posset:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 118:4)
Quare in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est, subvenire autem tempestati quavis ratione sapientis, eoque magis, si plus adipiscare re explicata boni quam addubitata mali.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 108:3)
Etenim non modo pluris putare, quod utile videatur, quam quod honestum sit, sed etiam haec inter se comparare et in his addubitare turpissimum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 22:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION