도구

도구

라틴어 문장 검색

Plerique tamen etiam ab aestivo solstitio non putant bonam pullationem, quod ab eo tempore etiam si facilem educationem habent, iustum tamen non capiunt incrementum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 9:1)
item serotini pulli, qui ab solstitio nati capere iustum incrementum non potuerunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 24:5)
Februariis vel Martiis usque ad solstitium, quod fit ultima parte mensis Iunii.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 14장 4:3)
Ab exortu Vergiliarum ad solstitium, quod fit ultimo mense Iunio circa octavam partem Cancri, fere examinant alvi:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 5:1)
Tumque per- acto solstitio usque ad ortum Caniculae, qui fere dies triginta sunt, pariter frumenta et favi demetuntur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 5:3)
Nec me fallit Hipparchi ratio, quae docet solstitia et aequinoctia non octavis sed primis partibus signorum confici.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 12:3)
ut ubi radius spiritualis non sufficit, ibi splendor minoris luminaris illustret.
(단테 알리기에리, Epistolae 34:7)
Dicunt enim primo, secundum scripturam Geneseos, quod Deus fecit duo magna luminaria—luminare maius et luminare minus—ut alterum preesset diei et alterum preesset nocti:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:4)
Deinde arguunt quod, quemadmodum luna, que est luminare minus, non habet lucem nisi prout recipit a sole, sic nec regnum temporale auctoritatem habet nisi prout recipit a spirituali regimine. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:7)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV39)
Sagittarum autem nomine non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelleguntur, quo tempore altissimus sol diebus longissimis solstitio aestivo conficit annuum cursum, inde Ἑκηβόλος et Ἑκατηβόλος dictus, ἕκαθεν τὰς ἀκτῖνας βάλλων, e longissimo altissimoque radios in terram usque demittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 60:1)
Cum enim sol in signo Cancri aestivum solstitium facit, in quo est longissimi diei terminus, et inde retrogressum agit ad diminutionem dierum, Pythius eo tempore appellatur, ὡς πύματον θέων, ὅ ἐστι τὸν τελευταῖον δρόμον τρέχων.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 61:2)
Hae autem aetatum diversitates ad solem referuntur, ut parvulus videatur hiemali solstitio, qualem Aegyptii proferunt ex adyto die certa, quod tunc brevissimo die veluti parvus et infans videatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:1)
postea statuitur eius aetas plenissima effigie barbae solstitio aestivo, quo tempore summum sui consequitur augmentum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION