도구

도구

라틴어 문장 검색

, 3), nullam Spiritus mentionem habuisse videtur, qua eum esse aeternum astrueret, cum de Deo et Verbo ejus loquens, Patri et Verbo solummodo aeternitatem ascribit, dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:10)
possumus autem quaedam, ut ambulare, loqui, sentire, quae a natura Divinitatis penitus aliena sunt, cum necessaria istorum instrumenta habere nullatenus incorporea queat substantia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:2)
Hinc est illa Platonis verissima ratio, qua scilicet probat Deum nullatenus mundum meliorem potuisse facere quam fecerit;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:12)
Sed nec ea bene illi praeciperentur a Domino, per quae salvaretur, cum ea nullatenus facere possit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 14:8)
Conditionaliter quippe, ut exposuimus, magis quam absolute idem Domini dictum accipiendum est, non quod videlicet rogare poterat vel impetrare, sed quod impetraret si rogaret, cum scilicet ejus oratio nullatenus cassa fieri possit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:20)
de quo potius sentiendum videtur id solummodo eum posse facere quod ab eo fieri oportet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:22)
Cum itaque scandala, quae bonum est fieri, disturbare opportune non possit, aut omnino etiam non possit, qui nihil contra rationem potest, profecto nullatenus consentire peccatis dicendus est.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:31)
Hoc quippe, inquiunt aestimare, multum derogat divinae excellentiae, ut videlicet id solummodo facere possit quod quandoque facit, et id solum dimittere quod dimittit, cum nos etiam ipsi, qui longe impotentiores sumus, multa etiam facere et dimittere possumus, quae nequaquam facimus vel dimittimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 16:4)
Ideoque quidquid vellet necessario fieret cum vellet, quia videlicet ejus voluntas effectu carere nullatenus posset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:9)
Praedictis itaque rationibus, vel objectorum solutionibus, liquere omnibus reor, ea solummodo Deum posse facere vel dimittere, quae quandoque facit vel dimittit, et eo modo tantum vel eo tempore quo facit, non alio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 20:15)
Potuit incarnari olim, quod modo non potest, cum nullatenus id fieri modo conveniat, et sic potentiam habuit olim quam modo non habet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 21:5)
Denique, si more hominum dicamus eum aliud posse uno tempore quod alio non possit, propter hoc videlicet solum quod ei convenit uno tempore id facere quod non convenit alio, nulla ejus in hoc impotentia vel potentiae diminutio est intelligenda, cum ad potentiam cujuslibet minime pertineat quod ei nullatenus convenit, ut inde commendari possit imo e contrario, ejus derogaret dignitati.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:12)
Et haec quidem liberi arbitrii diffinitio nullatenus in Deum cadit, sed in eos tantum qui voluntatem mutare, et in contraria possunt deflectere, ut videlicet in eorum sit potestate, id quod eligitur tam dimittere quam facere.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 31:17)
nullatenus hic divinae majestatis, sed creaturarum tantum naturam attendunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 32:18)
Quamvis igitur non multum videatur expediens huiusmodi rebus insistere, nec deceat quemquam prudentem huiusmodi vacare venatibus, tamen propter affectum quo tibi annector, tuae nullatenus valeo petitioni obstare;
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 서문 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION