도구

도구

라틴어 문장 검색

hominum enim societas et communitas, ut vos dicitis, iustitiam procreavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 38:7)
De tribus autem reliquis latissime patet ea ratio, qua societas hominum inter ipsos et vitae quasi communitas continetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 28:1)
in quo et mores eius erunt spectandi, in quem beneficium conferetur, et animus erga nos et communitas ac societas vitae et ad nostras utilitates officia ante collata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 60:2)
Sed, quae naturae principia sint communitatis et societatis humanae, repetendum videtur altius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 67:2)
in qua omnium rerum, quas ad communem hominum usum natura genuit, est servanda communitas, ut, quae discripta sunt legibus et iure civili, haec ita teneantur, ut sit constitutum legibus ipsis, cetera sic observentur, ut in Graecorum proverbio est, amicorum esse communia omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 68:2)
Magna etiam illa communitas est, quae conficitur ex beneficiis ultro et citro datis acceptis, quae et mutua et grata dum sunt, inter quos ea sunt, firma devinciuntur societate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 74:4)
Nam cum omnis honestas manet a partibus quattuor, quarum una sit cognitionis, altera communitatis, tertia magnanimitatis, quarta moderationis, haec in deligendo officio saepe inter se comparentur necesse est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 196:3)
Placet igitur aptiora esse naturae ea officia, quae ex communitate, quam ea, quae ex cognitione ducantur, idque hoc argumento confirmari potest, quod, si contigerit ea vita sapienti, ut omnium rerum affluentibus copiis [quamvis] omnia, quae cognitione digna sint, summo otio secum ipse consideret et contempletur, tamen, si solitudo tanta sit, ut hominem videre non possit, excedat e vita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 197:1)
illa autem sapientia, quam principem dixi, rerum est divinarum et humanarum scientia, in qua continetur deorum et hominum communitas et societas inter ipsos;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 197:3)
ea si maxima est, ut est certe, necesse est, quod a communitate ducatur officium, id esse maximum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 197:4)
ob eamque etiam causam eloqui copiose, modo prudenter, melius est quam vel acutissime sine eloquentia cogitare, quod cogitatio in se ipsa vertitur, eloquentia complectitur eos, quibuscum communitate iuncti sumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 201:4)
Itaque, nisi ea virtus, quae constat ex hominibus tuendis, id est ex societate generis humani, attingat cognitionem rerum, solivaga cognitio et ieiuna videatur, itemque magnitudo animi remota communitate coniunctioneque humana feritas sit quaedam et immanitas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 202:2)
Ita fit, ut vincat cognitionis studium consociatio hominum atque communitas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 202:3)
Nec verum est, quod dicitur a quibusdam, propter necessitatem vitae, quod ea, quae natura desideraret, consequi sine aliis atque efficere non possemus, idcirco initam esse cum hominibus communitatem et societatem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 203:1)
Illud forsitan quaerendum sit, num haec communitas, quae maxime est apta naturae, sit etiam moderationi modestiaeque semper anteponenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 205:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION