라틴어 문장 검색

Inde aliis super alias urgentibus litteris exire et decem vehiculis publicis, ut praeceptum est, usus, relicto palatio omni, praeter paucos tori ministros et mensae, quos avexerat secum, squalore concretus, celerare gradum compellebatur, adigentibus multis, temeritati suae subinde flebiliter imprecatus, quae eum iam despectum et vilem arbitrio subdiderat infimorum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 11장 16:1)
Emensaque aestimatione decimi lapidis, cum prope silvam venisset squalore tenebrarum horrendam, stetit dux diu cunctando, indicio perfugae doctus per subterranea quaedam occulta, fossasque multifidas, latere hostium plurimos, ubi habile visum fuerit erupturos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 1장 8:1)
ita oculorum obtutu praestricto, humo involutus crassae caliginis squalor insedit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 7장 2:3)
subniger, luce oculorum edita, cernensque acutum, molli , rasis assidue genis lucentibus ad decorem, usque ad pubem ab ipsis colli confinis longior, brevissimis cruribus et incurvis, unde saltu valebat et cursu.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 16장 19:2)
Trochilus avicula brevis, dum escarum minutias captat, circa cubantem feram volitans blande, genasque eius irritatius titillando pervenit ad usque ipsam viciniam gutturis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 15장 19:1)
Ritu itaque sollertissimi cuiusdam speculatoris, ignotus ob squalorem vultus et maciem, rumusculos colligebat crebrescentes, ut sunt acerba semper instantia, incusantium multorum Valentem, quasi cupiditate aliena rapiendi succensum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 6장 6:1)
Et quoniam iudex, quin immo praedo nefandus, ad id solum quod promisit intentus, cuncta extollebat in maius, iusso sub quaestione Aginatio statui, agmina fecit introire carnificum, catenisque sonantibus triste, mancipia squalore diuturno marcentia, in domini caput ad usque ultimum lacerabat exitium, quod in stupri quaestione fieri vetuere clementissimae leges.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 1장 55:1)
Ecce autem Alypius quoque, ex vicario Britanniarum, placiditatis homo iucundae, post otiosam et repositam vitam (quoniam huc usque iniustitia tetenderat manus) in squalore maximo volutatus, ut veneficus reus citatus est, cum Hierocle filio, adulescente indolis bonae, urgente Diogene quodam et vili et solo, omnique laniena excruciate, ut verba placentia principi, vel potius accersitori, loqueretur:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 1장 44:1)
Utque multa praetereamus, quae egit moderatoris auctoritate fundati, quaeque per se vel correxit industrios, post Gratianum filium in societatem suae potestatis assumptum, Vithicabium regem Alamannorum, Vadomario genitum, adulescentem in flore primo genarum, nationes ad tumultus cientem et bella, clam (quia non potuit aperte) confodit;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 7장 7:1)
Ubi quoniam ab ipsis nascendi primitiis infantum ferro sulcantur altius genae, ut pilorum vigor tempestivus emergens, corrugatis cicatricibus hebetetur, senescunt imberbes absque ulla venustate, spadonibus similes, compactis omnes firmisque membris et opimis cervicibus, prodigiose deformes et pandi, ut bipedes existimes bestias, vel quales in commarginandis pontibus effigiati stipites dolantur incompte.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 2장 2:1)
praeclarae indolis adulescens, facundus et moderatus et bellicosus et clemens, ad aemulationem lectorum progrediens principum, dum etiam lanugo genis inserperet speciosa, ni vergens in ludibriosos actus natura, laxantibus proximis, semet ad vana studia Caesaris Commodi convertisset, licet hic incruentus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 10장 18:2)
Videreque licebat celsum ferocia barbarum, genis stridore constrictis, succiso poplite aut abscisa ferro dextera vel confosso latere inter ipsa quoque mortis confinia minaciter circumferentem oculos truces:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 4:1)
Tot bona furatur senium, nam robore priuat Corpus, dente genas, et leuitate pedes.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane uetulo 30:3)
Hoc beat humanis ars preciosa genis.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et capite 37:2)
O sine uoce genas, o sine mente caput!
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et capite 37:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION