라틴어 문장 검색

Sicuti de Naevio quoque accepimus fabulas eum in carcere duas scripsisse, Hariolum et Leontem, cum ob assiduam maledicentiam et probra in principes civitatis de Graecorum poetarum more dicta in vincula Romae a triumviris coniectus esset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 16:1)
At postea, cum in eundem Antonium probra quaedam alia ludibriosa et turpia ingessisset, ad extremum hoc addidit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XI 6:1)
Q. quoque Ennius Carthaginiensium tunicatam iuventuten non videtur sine probro dixisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XII 8:1)
et quid ad versus homines stolidissimos pro eadem sententia vere digneque dici possit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 1:2)
incertum, stolidior an vanior.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 1:2)
Lentulo scripta significent, de quo incertum fuisse ait, stolidiorne esset an vanior, eaque ipsa verba, uti sunt a Sallustio scripta, dixit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 4:2)
collega eius, cui cognomentum Clodiano fuit, perincertum stolidior an vanior, legem de pecunia quamn Sulla emptoribus bonorum remiserat exigenda promulgavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 5:3)
Quaesitum ergo ex se Apollinaris neque id se dissolvere potuisse adseverabat, quid esset vanior et quid stolidior, quoniam Sallustius sic ea separasse atque opposuisse inter se videretur, diversa ac dissimilia nec eiusdem utraque vitii forent, ac propterea petebat uti se doceret significationes utriusque vocis et origines.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 6:1)
'stolidior' est et 'vanior' qui ignorat eiusdem stultitiae esse vanitatem et stoliditatem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 7:3)
stolidos autem vocari non tam stultos et excordes quam taetros et molestos et inlepidos, quos Graeci μχθηρου`σ και` φορτικούσ dicerent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 11:2)
Cogitur, heu, stolidam cernere terram.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 27:1)
At, omnium mortalium stolidissime, si manere incipit fors esse desistit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:35)
Quid dignum stolidis mentibus imprecer?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 19:1)
sed minime adipiscuntur, quoniam ad beatitudinem probra non ueniunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:27)
Uidesne igitur quanto in caeno probra uoluantur, qua probitas luce resplendeat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION