도구

도구

라틴어 문장 검색

In prima vero propositione nullo verae inhaerentiae modo, sed sola ratione contractus intrinseci, subjecto inhaereat praedicatum;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:27)
His et hujuscemodi verbis amaris fere ad arma ventum est, nisi viri pacifici et prudentes tali consilio intervenissent, ut ab ipsis civibus Armeniis ex amborum legatione cognosceretur, sub cujus dominio et ditione urbem magis subesse intenderent, cujusque parti meliori optione faverent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 16:3)
caetera multitudine dimissa ac relicta Turbaysel ac Ravenel, et multis in locis quae, Turcis expulsis, nunc suae suberant potestati.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 38:3)
Hi quatuor ammiraldi ex triginta civitatibus, quae in circuitu longe lateque ad Antiochiam pertinentes, regi Darsiano tributariae suberant, quatuor ditiores dono et gratia Darsiani in beneficio tenent, singuli singulas centum castellis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 72:10)
Verum Reymundus comes de regione Provinciae, semper insatiatus desiderio acquirendi, turrim eam, quae ponti Fernae imminet versus portum S. Simeonis, invadens, suo munivit satellitio, partemque hanc urbis suae ditioni subesse [0514B] coegit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 4:4)
et sic igne infixos et aridae materiei inhaerentes, a levi aura tenuis flamma suscitabatur, quousque vires acquirens, saccos funesque consumpsit, et rursus impetus muros et moenia minuebat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 18:6)
Turci vero Tankradum de die in diem videntes invalescere, ducisque Godefridi vires illi semper [0577D] adesse, per aliquod tempus pacem cum eo decreverunt componere sub hac conditione, ut post hujus pacis terminum, communi consilio inito, aut sibi vellent subesse, aut omnino foedus cum illo refutarent subire.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 34:1)
Non iudicetis ex voluntate, sed cum necessitas subest iudicarepotestis, ut supra dictum est, "Nolite iudicare secundum faciem, sed iustumiuditium iudicate."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:47)
Juvenesenim maturum sensum non habent, et juvenilia diligunt et eis inhærent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 136:2)
" Non igitur fortunæ inhæreas, nec aliquo modo in illa confidas;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:10)
Sed cum necessitas subest, iudicare potestis, quodprobatur per aliud Evangelium, ubi dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 17:5)
Non ergo peccatus estiudicare, si necessitas et oportunitas subest.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 17:7)
"Nolite iudicare, et non habeatis voluntatem iudicandi, nisi necessitas, velutilitas subsit."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 18:10)
(4) Si forte dicatur, quod ex motu caelesti inhaeret dispositio quaedam inferioribus, sed haec vincitur a qualitatibus materiae et sic excluditur, contra:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 5:1)
(20) Et dicit Boethius IV De consolatione philosophiae, quod "fatum est inhaerens rebus mobilibus dispositio, per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION