라틴어 문장 검색

lēgātus eōs cōmiter excēpit; 'Rūfus' inquit 'vōs cūrābit; crās vōs ad imperātōrem dūcam.'
사령관은 그들을 기꺼이 받아들였다; 그가 말했다. 'Rufus가 너희를 돌볼 것이다; 내일 나는 너희를 황제에게 데려가겠다' (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus mīlitat16)
postrīdie Rūfus eīs ante lūcem excitātīs imperāvit ut ad lēgātum festīnārent; ille eōs ad Brūtum dūxit, quī multa eōs rogāvit. tandem 'iuvenēs prūdentēs' inquit 'vidēminī et strēnuī. vōs in exercitum meum accipiam.'##
다음날 Rufus는, 해가 뜨기 전에 그들이 깨워질 때,(그들을 깨우면서) 사령관에게 서둘러 가라고 명령했다; 그는 그들을 Brutus에게 이끌었고, 그는 그들에게 많은 것을 물어보았다. 그는 마침내 말했다. '너희는 신중하고 힘찬 젊은이들로 보이는구나. 너희를 나의 군대에 받아들겠다.' (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus mīlitat17)
lēgātus decimae legiōnis eōs trīstis īnspexit.
열번째 군단의 사령관은 그들을 슬프게 바라봤다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus mīlitat20)
ad lēgātum sē vertit: 'mitte hōs iuvenēs' inquit 'ad lēgātum decimae legiōnis. imperā eī ut eōs cūret disciplīnamque mīlitārem doceat.'
그는 사령관에게 돌아서서 말하였다. '이 젊은들을 열번째 군단의 사령관에게 보내라. 그에게 저들을 돌보고 훈련을 가르치라고 명령해라.' (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus mīlitat18)
Accessi autem, mox ut ad civitatem veni, ad legatum, eique libellum nostrum inspiciendum et diiudicandum tradidi;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 2:4)
Extrema vero die concilii, priusquam /f.9rd/ residerent diu legatus ille atque archiepiscopus cum emulis meis et quibusdam personis deliberare ceperunt quid de me ipso et libro nostro statueretur, pro quo maxime convocati fuerant.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 5:1)
Assensit legatus huic no /f.10vb/ vissimo consilio, et ceteri omnes.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 6:4)
Inde mox legatus assurrexit, ut missam celebraret antequam concilium intraret, et mihi per episcopum illum licentiam constitutam mandavit, revertendi scilicet ad monasterium nostrum, ibi expectaturo quod condictum fuerat.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 6:5)
Et statim ad legatum concurrentes, eius immutaverunt sententiam, et ad hoc invitum pertraxerunt, ut librum sine ulla inquisitione dampnaret atque in conspectu omnium statim combureret, et me in alieno monasterio perhenni clausura cohiberet.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 7:2)
Quia autem legatus ille minus quam necesse esset litteratus fuerat, plurimum archiepiscopi consilio nitebatur, /f.10rc/ sicut et archiepiscopus illorum.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 8:1)
nec de clausura monasterii ullatenus perturbarer, sciens profecto legatum ipsum, qui coactus hoc faciebat, post paucos dies cum hinc recesserit me penitus liberaturum.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 8:4)
Quod cum legatus subintellexisset, valde admirans ei respondit hoc nec de puerulo aliquo credi debere quod adeo erraret, cum communis, inquid, fides et teneat et profiteatur tres omnipotentes esse.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 1:3)
Tunc archiepiscopus assurgens, verbis prout oportebat commutatis, sententiam legati confirmavit, dicens:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 2:1)
Cum autem hoc tam crudeliter et inconsiderate factum omnes ad quos fama delatum est vehementer arguerent, singuli qui interfuerant a se culpam repellentes in alios transfundebant, adeo ut ipsi quoque emuli nostri id consilio suo factum esse denegarent, et legatus coram omnibus invidiam Francorum super hoc maxime detestaretur.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 4:1)
Tunc ego nequitiam corum vehementer exhorrens, utpote qui iam diu tam adversam habuissem fortunam, penitus desperatus, quasi adversum me universus coniurasset mundus, quorumdam consensu fratrum mei miserantium et quorumdam discipulorum nostrorum suffragio, nocte latenter aufugi atque ad terram comitis Theobaldi proximam, ubi antea in cella moratus fueram, abscessi.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION