라틴어 문장 검색

Nam ut ab insensibilibus ordiamur, quae humus, vel quod flumen unum unius generis gignit lapidem;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:12)
Ita inter ipsa insensibilia quasi amor quidam societatis elucet, cum nihil eorum solum sit;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:14)
cum subito et insensibiliter aliquando affectus in affectum transiens, et quasi e vicino ipsius Christi dulcedinem tangens, incipit gustare quam dulcis est, et sentire quam suavis est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:12)
In quo lector non latratu corrixationis insaniens, uerum lima correctionis emendans, circumcidat superfluum et compleat diminutum quatenus illimatum revertatur ad limam, impolitum reducatur ad fabricam, inartificiosum suo referatur artifici, male tortum proprie reddatur incudi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 1:2)
Post alios in bella furens et promptus in arma, Sublimi prouectus equo gestuque superbus, Excedens habitu uerboque superfluus, actu Degenerans Excessus adest, bellique furorem Preuenit, et cunctis bellandi suggerit iras.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 16:14)
Secundus, non superfluo splendore luxurians, nec penuriosi splendoris mendicans scintillas, flamma moderata gaudebat:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:56)
intelligentia vero intellecta mutatur, insensibilibus sensus confunditur.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:106)
De superfluo potu.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 47:1)
luxuriantis etiam supercilii fimbrias forficis patrocinio demetunt, aut ab ejusdem silva superflua exstirpando decerpunt;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 56:19)
sed mediocritatis obedientes canonibus, nec nimiae brevitatis decurtatione truncatae, a terrae superficie peregrinantes evaserant, nec portionibus superfluis terrae faciem tunicabant, sed eam brevi osculi degustatione libabant:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 74:6)
Unde Panfilus dixit, "Necnimium taceas, nec superflua verba dicas."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 22:11)
Et scito quod fatui dicuntur qui multa fantur,et superflua dicunt, sic dicti a for, faris vel fare, fatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 42:11)
Eoquod superflua nocent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 49:2)
si autem a malo et malitioso et misero hominepossideantur, male dicuntur, nam et vinum modice sumptum bonum est, ebriosoautem et superflue biberi malum est.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 50:5)
Abususenim vel superfluus et nimius usus est reprobatus;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 51:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION