라틴어 문장 검색

Ut longum permensus iter ductusque maligno stamine fatorum claram subrepsit in aulam, ilicet ambitio nasci, discedere rectum, venum cuncta dari:
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:77)
siquidem propter exiguitatem corporis facile clatris subrepunt, et liberos nactae egressus fugam moliuntur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 1장 9:2)
is raptus per milites et defensionem orsus, ferrum cuius argueretur olim religione patria cultum et in cubiculo habitum ac fraude liberti subreptum respondit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 55장4)
inde meae quercus tripodesque animaeque parentum hanc pelago misere manum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 577:1)
hei mihi subrepens imos ut torpor in artus expulit ex omni pectore laetitias.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 7611)
indeambo propositum peragunt iter, urbis aventesmoenia nocturni subrepere.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장61)
Sed ne hoc ipsud tibi iactantiam generet, quod saeculi iactantiam contempsisti, ne cogitatio tacita subrepat, ut quia in auratis vestibus placere desisti, placere coneris in sordibus et, quando in conventu fratrum veneris vel sororum, humili sedeas scabello, te causeris indignam, vocem ex industria quasi confecta ieiuniis tenues et deficientis imitata gressum umeris innitaris alterius.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:34)
In solitudine cito subrepit superbia et, si parumper ieiunaverit hominemque non viderit, putat se alicuius esse momenti oblitusque sui, unde quo venerit, intus corpore lingua foris vagatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 9:3)
Virro sibi et reliquis Virronibus illa iubebit poma dari, quorum solo pascaris odore, qualia perpetuus Phaeacum autumnus habebat, credere quae possis subrepta sororibus Afris:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V72)
sed prodere malunt arcanum, quam subrepti potare Falerni pro populo faciens quantum Saufeia bibebat, vivendum recte cum propter plurima tum est his praecipue causis, ut linguas mancipiorum contemnas, nam lingua mali pars pessima servi;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX57)
Haec quoque res etiam naturam dedicat eius, quam tenui constet textura quamque loco se contineat parvo, si possit conglomerari, quod simul atque hominem leti secura quies est indepta atque animi natura animaeque recessit, nil ibi libatum de toto corpore cernas ad speciem, nihil ad pondus:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:12)
quare etiam atque etiam mentis naturam animaeque scire licet perquam pauxillis esse creatam seminibus, quoniam fugiens nil ponderis aufert.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 6:1)
quod genus in nostris membris et corpore toto mixta latens animi vis est animaeque potestas, corporibus quia de parvis paucisque creatast, sic tibi nominis haec expers vis, facta minutis corporibus, latet atque animae quasi totius ipsa proporrost anima et dominatur corpore toto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 7:4)
Denique cum corpus nequeat perferre animai discidium, quin in taetro tabescat odore, quid dubitas quin ex imo penitusque coorta emanarit uti fumus diffusa animae vis, atque ideo tanta mutatum putre ruina conciderit corpus, penitus quia mota loco sunt fundamenta foras manant animaeque per artus perque viarum omnis flexus, in corpore qui sunt, atque foramina?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 14:8)
conquassatur enim tum mens animaeque potestas omnis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 15:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION