도구

도구

라틴어 문장 검색

Ita certe homines taciturni ad multarum rerum notitiam simili de causa perveniunt, dum homines non tam impertire quam exonerare animum suum cupiant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VI. DE DISSIMULATIONE ET SIMULATIONE 4:6)
Neque taciturni omnino esse possunt, ideoque opere ut plurimum destituuntur, sicit Gallis in proverbium abiit, beaucoup de bruit, peu de fruit, strepitus multum, fructus parvum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LII. [= English LIV] DE VANA GLORIA 1:8)
Postremo senectus earum obrepit, cum siccae et exhaustae sunt, manente tamen garrulitate.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 10:7)
[Qu]isquis erit lector, uitae sit ut amodo rector, Exteriora legat, sua semper et intima querat Et, quacumque uia ualet, instet in allegoria, Quae uinci monstrat leuius racione, quod obstat, Inmoderatarum quam garrulitate minarum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVI. De coruo et angue 17:24)
Hac oratione habita tanta constantia vocis atque vultus, ut non ex vita, sed ex domo in domum videretur migrare, cum quidem Agrippa eum flens atque osculans oraret atque obsecraret, ne id quod natura cogeret ipse quoque sibi acceleraret, et, quoniam tum quoque posset temporibus superesse, se sibi suisque reservaret, preces eius taciturna sua obstinatione depressit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 22장 1:1)
animi laxandi causa modo piscabatur hamo, modo talis aut ocellatis nucibusque ludebat cum pueris minutis, quos facie et garrulitate amabilis undique conquirebat, praecipue Mauros et Syros.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 83장 1:2)
3. Accipiunt enim prefati cives ab Ymolensibus lenitatem atque mollitiem, a Ferrarensibus vero et Mutinensibus aliqualem garrulitatem que proprie Lombardorum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 138:1)
nam proprie garrulitati assuefacti nullo modo possunt ad vulgare aulicum sine quadam acerbitate venire.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 139:2)
plerumque modestusoccupat obscuri speciem, taciturnus acerbi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1846)
contrectatus ubi manibus sordescere uolgicoeperis, aut tineas pasces taciturnus inertisaut fugies Vticam aut uinctus mitteris Ilerdam.
(호라티우스의 첫번째 편지, 2010)
Ingenium, sibi quod uacuas desumpsit Athenaset studiis annos septem dedit insenuitquelibris et curis, statua taciturnius exitplerumque et risu populum quatit:
(호라티우스의 두번째 편지, 250)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
Crede mihi, quamvis ingentia, Postume, dona Auctoris pereunt garrulitate sui.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LII8)
Offendor cunni garrulitate tui.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XVIII5)
Reclusis foribus grandes percidis, Amille, Et te deprendi, cum facis ista, cupis, Ne quid liberti narrent servique paterni Et niger obliqua garrulitate cliens.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXII1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION