라틴어 문장 검색

Hac oratione habita tanta constantia vocis atque vultus, ut non ex vita, sed ex domo in domum videretur migrare, cum quidem Agrippa eum flens atque osculans oraret atque obsecraret, ne id quod natura cogeret ipse quoque sibi acceleraret, et, quoniam tum quoque posset temporibus superesse, se sibi suisque reservaret, preces eius taciturna sua obstinatione depressit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 22장 1:1)
ac velut ignota captus regione viarum noctivagum qui carpit iter non aure quiescit,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 47:1)
plerumque modestusoccupat obscuri speciem, taciturnus acerbi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1846)
contrectatus ubi manibus sordescere uolgicoeperis, aut tineas pasces taciturnus inertisaut fugies Vticam aut uinctus mitteris Ilerdam.
(호라티우스의 첫번째 편지, 2010)
Ingenium, sibi quod uacuas desumpsit Athenaset studiis annos septem dedit insenuitquelibris et curis, statua taciturnius exitplerumque et risu populum quatit:
(호라티우스의 두번째 편지, 250)
in caeloque deum sedes et templa locarunt, per caelum volvi quia nox et luna videtur, luna dies et nox et noctis signa severa noctivagaeque faces caeli flammaeque volantes, nubila sol imbres nix venti fulmina grando et rapidi fremitus et murmura magna minarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 40:8)
— Almaque curru Noctivago Phoebe.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 12:1)
Roscida noctivagis astris labentibus Phoebe, Pulsa loco cessit concedens lucibus altis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 12:3)
noctivago nomen mire conpositum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 2161)
qui sermone placet, taciturna silentia vitet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 63:1)
surgit amans animamque tenens vestigia furtim suspenso digitis fert taciturna gradu, ut tetigit niveae secreta cubilia nymphae, ipsa sui flatus ne sonet aura, cavet, et iam finitima corpus librabat in herba:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권241)
Subsequitur pressoque legit vestigia gressu, auctoremque viae Phoebum taciturnus adorat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 4:6)
thalamos taciturna paternos intrat et (heu facinus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 8:3)
Iamque dies caelo concesserat almaque curru noctivago Phoebe medium pulsabat Olympum:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 11:1)
non opimae Sardiniae segetes feracis, non aestuosae grata Calabriae armenta, non aurum aut ebur Indicum, non rura, quae Liris quieta mordet aqua taciturnus amnis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 313)

SEARCH

MENU NAVIGATION