도구

도구

라틴어 문장 검색

plerumque modestusoccupat obscuri speciem, taciturnus acerbi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1846)
contrectatus ubi manibus sordescere uolgicoeperis, aut tineas pasces taciturnus inertisaut fugies Vticam aut uinctus mitteris Ilerdam.
(호라티우스의 첫번째 편지, 2010)
Ingenium, sibi quod uacuas desumpsit Athenaset studiis annos septem dedit insenuitquelibris et curis, statua taciturnius exitplerumque et risu populum quatit:
(호라티우스의 두번째 편지, 250)
interim modo litterularum elementa cognoscat, iungat syllabas, discat nomina, verba consociet, atque, ut voce tinnula ista meditetur, proponatur ei crustula mulsi praemia et, quicquid gustu suave est, quod vernat in floribus, quod rutilat in gemmis, quod blanditur in pupis, acceptura festinet;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:8)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
ego vocem reddam Tenuem et tinnulam et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 13:4)
qui sermone placet, taciturna silentia vitet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 63:1)
ecquis ita est audax, ut limine cogat abire iactantem Pharia tinnula sistra manu?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 128)
surgit amans animamque tenens vestigia furtim suspenso digitis fert taciturna gradu, ut tetigit niveae secreta cubilia nymphae, ipsa sui flatus ne sonet aura, cavet, et iam finitima corpus librabat in herba:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권241)
Subsequitur pressoque legit vestigia gressu, auctoremque viae Phoebum taciturnus adorat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 4:6)
Sed adhuc Minyeia proles urget opus spernitque deum festumque profanat, tympana cum subito non adparentia raucis obstrepuere sonis, et adunco tibia cornu tinnulaque aera sonant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 36:2)
thalamos taciturna paternos intrat et (heu facinus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 8:3)
non opimae Sardiniae segetes feracis, non aestuosae grata Calabriae armenta, non aurum aut ebur Indicum, non rura, quae Liris quieta mordet aqua taciturnus amnis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 313)
expedit matris cineres opertos fallere et toto taciturna noctis signa cum caelo gelidaque divos morte carentis ridet hoc, inquam, Venus ipsa, rident simplices Nymphae, ferus et Cupido semper ardentis acuens sagittas cote cruenta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 83)
iam pastor umbras cum grege languido rivumque fessus quaerit et horidi dumeta Silvani, caretque ripa vagis taciturna ventis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 296)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION