살아있는 라틴어 : 문장 검색

Sed quid ego Socratem aut Theramenem, praestantis viros virtutis et sapientiae gloria, commemoro, cum Lacedaemonius quidam, cuius ne nomen quidem proditum est, mortem tantopere contempserit, ut, cum ad eam duceretur damnatus ab ephoris et esset voltu hilari atque laeto dixissetque ei quidam inimicus:

quae si extrinsecus religata pendeat et non et oriatur a se et rursus ad se revertatur et omnia sua complexa nihil quaerat aliunde, non intellego, cur aut verbis tam vehementer ornanda aut re tantopere expetenda videatur - ad haec bona me si revocas, Epicure, pareo, sequor, utor te ipso duce, obliviscor etiam malorum, ut iubes, eoque facilius, quod ea ne in malis quidem ponenda censeo.

quid ergo aut hunc prohibet aut etiam Xenocratem illum gravissumum philosophorum, exaggerantem tantopere virtutem, extenuantem cetera et abicientem, in virtute non beatam modo vitam, sed etiam beatissimam ponere?

Ex dictis etiam intelligitur cur Cometae tantopere frequentant regionem Solis.

Neque enim tantopere mihi considerandum est, quid vir optimus in praesentia velis, quam quid semper sis probaturus.

Ego in hac re nihil reperio quamobrem lauder tantopere, Hegio:

Etsi hoc mihi pravum, ineptum, absurdum, atque alienum a vita mea Videtur, si vos tantopere istuc vultis, fiat.

Ah, ne saevi tantopere.

Et ego hoc, quia dudum tu tantopere iusseras, Eo coepi.

Hacine causa ego cram tantopere cupidus redeundi domum, Cui quanto fuerat praestabilius ubivis gentium agere aetatem Quam huc redire, atque haec ita esse miserum me resciscere.

sed demiror Quid sit quamobrem tantopere omnes nos celare volueris Partum, praesertim quum et recte et tempore suo pepererit.

Nam omnes posthabui mihi res, ita uti par fuit, Postquam tantopere id vos velle animadverteram.

quae cur tantopere aspernemur nihil video, nisi quod iniqui iudices adversus nos sumus ideoque paupertate sermonis laboramus.

neque enim Demosthenis tantopere vibratura dicit, nisi numeris contorta ferrentur.

Sed nos quoque non minus velox cursus praetervehit, et ideo admiror dementiam nostram, quod tantopere amamus rem fugacissimam, corpus, timemusque, ne quando moriamur, cum omne momentum mors prioris habitus sit.