라틴어 문장 검색

Verona docti syllabas amat vatis, Marone felix Mantua est, Censetur Aponi Livio suo tellus Stellaque nec Flacco minus, Apollodoro plaudit imbrifer Nilus, Nasone Paeligni sonant, Duosque Senecas unicumque Lucanum Facunda loquitur Corduba, Gaudent iocosae Canio suo Gades, Emerita Deciano meo:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXI1)
titaniaque astra aut stellas dicit, aut solem, quem et supra unum fuisse de Titanibus diximus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 7254)
'tris nubis aquosae', hoc est veris, quo tempore nimiae sunt pluviae, ut et ruit imbriferum ver;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 4296)
udo vere alibi "cum ruit imbriferum ver".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4291)
Coniugis augurio quamquam Titania mota est, spes tamen in dubio est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 41:1)
Dumque ibi perluitur solita Titania lympha, ecce nepos Cadmi dilata parte laborum per nemus ignotum non certis passibus errans pervenit in lucum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 22:1)
Accessit positoque genu Titania terram pressit, ut hauriret gelidos potura liquores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:8)
tribus haec excurrit in aequora pinnis, e quibus imbriferos est versa Pachynos ad austros, mollibus expositum zephyris Lilybaeon, ad arctos aequoris expertes spectat boreamque Peloros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 68:2)
Quanta sit herbarum, Titani, potentia, nulli quam mihi cognitius, qui sum mutatus ab illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 4:3)
Saepe retemptatis precibus Titania frustra "non impune feres, neque" ait "reddere Canenti, laesaque quid faciat, quid amans, quid femina disces rebus" ait "sed amans et laesa et femina Circe!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 46:5)
Ancipitesque vias et iter Titania vastum dixerat et saevi restare pericula ponti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 52:3)
ninguidus agnoscit Boreas atque imbrifer Eurus nimborum dominum tempestatumque potentem, excitamque hiemem verrunt vidente sereno, quis pelagi calcarit aquas?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3221)
nec non imbrifero ventus anhelitu crassa nube leves invehit alites, quae, difflata in humum cum semel agmina fluxerunt, reduci non revolant fuga.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae31)
Hic genus antiquum Terrae, Titania pubes, fulmine deiecti fundo volvuntur in imo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 23:3)
"Principio caelum ac terras camposque liquentis lucentemque globum Lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, totamque infusa per artus mens agitat molem et magno se corpore miscet.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION