라틴어 문장 검색

Nunc tenuem gracili meditatus harundine musam, Nec tamen exanguis sermo ieiunia luget, Nunc medium, nec in ima ruens, nec in ardua turgens, Nunc tonat altiloquis describens seria uerbis, Nunc tamen inflato tumidus crepat ille boatu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 10:7)
Cuius spera ruens tonantis more tonando Clamat et altisonos resonat clamore boatus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 26:6)
Nec tonat ille minis, sed solo fulminat ense, Ferro cuncta probat nec uerbo disputat, immo Verberibus multisque modis concluditur hosti.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 2:11)
Sed, si quis in torrente divitiarum natat cum Croeso, opes spargit cum Cyro, in specie disputat cum Narcisso, animositate tonat cum Turno, Herculi colludit in robore, cum Platone facie ad faciem philosophiam speculatur, cum Hippolyto castitatis speculo sigillatur, in hunc [0468D] omnes suarum detractionum aculeos expendit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:9)
Dein velut numine summo fatales contorquente manubias, ventosque ab ipsis excitante cardinibus, furentium incubuit procellarum, cuius impetu pulsorum auditus est montium gemitus, et elisi litoris fragor, haecque secuti typhones atque presteres, cum horrifico tremore terrarum, civitatem et suburbana funditus everterunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 7장 3:1)
Dum haec quae supra digesta sunt Antiochiae Parthico fragore cessante, per intestinas dilatantur aerumnas, coetus furiarum horrificus, post convolutos multiplices casus, ab eadem urbe digressus, cervicibus Asiae totius insedit hoc modo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 2장 21:1)
Proinde horrifico adversum fragore terrente, ubi primum apud Argentariam signo per cornicines dato, concurri est coeptum, sagittarum verrutorumque missilium pulsibus crebriores hinc indeque sternebantur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 10장 8:1)
Nec iam obiectu pulveris caelum patere potuit ad prospectum, clamoribus resultans horrificis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 2:5)
Sic iterum tonat ore lupus:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:10)
Predo Sic tonat:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:19)
hic tonat, ille fugit.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:10)
Ecce canes, tonat ira canum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:5)
Nam cum bella facit et tympana pellis aselli, Hic lassatur et hec pulsa tonante manu.
(ANONYMUS NEVELETI, De institore et asino 61:3)
Dum fortuna tonat, fugitiuos terret amicos, Et quis amet, quis non, sola procella docet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:14)
Sed eam capitis poenam sanciendae, sicuti dixi, fidei gratia horrificam atrocitatis ostentu novisque terroribus metuendam reddiderunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 49:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION