라틴어 문장 검색

cadit impiger una inguine transfosso clari Taulantis alumnus
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 234:2)
Quaerentibus nobis dignum tantae feminae habitaculum, cum ita solitudinem cuperet, ut diversorio Mariae carere nollet, ecce subito discurrentibus nuntiis oriens totus intremuit, ab ultima Maeotide inter glacialem Tanain et Massagetarum immanes populos, ubi Caucasi rupibus feras gentes Alexandri claustra cohibent, erupisse Hunorum examina, quae pernicibus equis huc illucque volitantia caedis pariter ac terroris cuncta conplerent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 8:2)
Quodque in annua caeli conversione fieri solet, ut mota sidera tonent ac suos flexus tempestate significent, sic tum Romanae dominationis, id est humani generis, conversione penitus intremuit omnique genere discriminum, civilibus, externis, servilibus terrestribus ac navalibus bellis omne imperii corpus agitatum est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, RES SUB CAESARE AUGUSTO 7:2)
nam repente lacunaria sonare coeperunt totumque triclinium intremuit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 60:2)
Intremui post hoc fulmen attonitus, iuguloque detecto aliquando inquam Totum me, Fortuna, vicisti.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:1)
Vixdum finierat, cum fulgure rupta corusco intremuit nubes elisosque abscidit ignes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:1)
Intremuere tubae ac scisso Discordia crine extulit ad superos Stygium caput.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 124:12)
at illa intremuit motuque vias patefecit aquarum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 34:10)
Ut vero summo despexit ab aethere terras infelix Phaethon penitus penitusque iacentes, palluit et subito genua intremuere timore, suntque oculis tenebrae per tantum lumen obortae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 15:1)
Intremuit ramisque sonum sine flamine motis alta dedit quercus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 51:4)
at illi poplite succiduo genua intremuere, fugitque et color et sanguis, animusque relinquit euntem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:10)
Quae laterum cratem praerupit et ossibus haerens intremuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 39:2)
et locus et laurus et, quas habet ipse, pharetras intremuere simul, cortinaque reddidit imo hanc adyto vocem pavefactaque pectora movit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 54:3)
aspicis alternos intremuisse pedes?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 132)
et fessum quotiens mutet latus, intremere omnem murmure Trinacriam, et caelum subtexere fumo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 24:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION