도구

도구

라틴어 문장 검색

more suo dans hiatum
(ARCHIPOETA, II51)
QUAENAM esse causa videatur quamobrem terrae tremores fiant, non modo his communibus hominum sensibus opinionibusque incompertum, sed ne inter physicas quidem philosophias satis constitit ventorumne vi accidant specus hiatusque terrae subeuntium an aquarum subter in terrarum cavis undantium pulsibus fluctibusque, ita uti videntur existimasse antiquissimi Graecorum, qui Neptunum σεισίχθονα appellaverunt, an cuius aliae rei causa alteriusve dei vi ac numine, nondum etiam, sicuti diximus, pro certo creditum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVIII 2:1)
Nam vocalis in priore versu extrema eademque in sequenti prima canoro simul atque iucundo hiatu tractim sonat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XX 4:1)
Minister vetuli puer Falerni, Inger mi calices amariores, Ut lex Postumiae iubet magistrae Ebria acina ebriosioris, cum dicere ebrio posset et, quod erat usitatius, acinum in neutro genere appellare, amans tamen hiatus illius Homerici suavitatem, ebriam dixit propter insequentis a litterae concentum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XX 7:2)
Alios pandit hiatus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 14:1)
iam brevibus deprensa vadis ignara reverti palpitat et vanos scopulis inlidit hiatus.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:249)
turbidus impulsu venti cum spargitur aër glaucaque fumiferae terga serenat aquae, tunc omnem liquidi vallem mirabere fundi, tunc veteres hastae, regia dona, micant (quas inter, nigrae tenebris obscurus harenae, discolor abruptum flumen hiatus agit;
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Aponus18)
Quisquis sollicita mundum ratione secutus semina rimatur rerum, quo luna laborat defectu, quae causa iubet pallescere solem, unde rubescentes ferali crine cometae, unde fluant venti, trepidae quis viscera terrae concutiat motus, quis fulgura ducat hiatus, unde tonent nubes, quo lumine floreat arcus, hoc mihi quaerenti, si quid deprendere veri mens valet, expediat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Magnete1)
nam spurcos avidae lambit meretricis hiatus consumens luxu flagitiisque domum et, quas fallacis collegit lingua parentis, has eadem nati lingua refundit opes.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, In Curetium3)
Postquam victa manu duros Trinacria nexus solvit et inmenso late discessit hiatu, adparet subitus caelo timor;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:94)
quod conata nefas aut cuius conscia culpae exul ad inmanes Erebi detrudor hiatus?
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:141)
certe Proserpina nomen dulce tibi, tali quae nunc, ut cernis, hiatu suppliciis inclusa teror!
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:46)
Postquam perventum scopuli flagrantis in ora, protinus arsuras aversa fronte cupressus faucibus iniecit mediis lateque cavernas texit et undantem flammis obstruxit hiatum.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:255)
Sic fata cruentum mugiit et totos serpentum erexit hiatus noxiaque effudit concusso crine venena.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:30)
vacuo qualis discedit hiatu impatiens remeare leo, quem plurima cuspis et pastorales pepulerunt igne catervae, inclinatque iubas demissaque lumina velat et trepidas maesto rimatur murmure silvas.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:151)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION