라틴어 문장 검색

Videtisne igitur unius viri consilio non solum ortum novum populum neque ut in cunabulis vagientem relictum, sed adultum iam et paene puberem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 33:1)
et si quis deus mihi largiatur ut ex hac aetate repuerascam et in cunis vagiam, valde recusem, nec vero velim quasi decurso spatio ad carceres a calce revocari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 106:3)
vagierunt ambo pariter:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권256)
"ardua iamdudum resonat tinnitibus Ide, tutus ut infanti vagiat ore puer."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권132)
at puer infelix vagit opemque petit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권97)
Arbor agit rimas et fissa cortice vivum reddit onus, vagitque puer;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 49:7)
1 vagire sibi nam pusio nondum norat et ora Deo reserabat garrula Christo, promite secretos fatus;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3195)
nam audivisse vocem pueri visus est vagientis:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 18)
non conviciari vos putabo sed vagire velut infantes miserrimos."
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 141:5)
Iam primo tenero calentem ab ortu excepere sinu novem sorores, et te de genetrice vagientem tinxerunt vitrei vado Hippocrenes:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium46)
"hic vagientis infantiae Iactantia membra formavimus;"
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Apro suo salutem 3:4)
Natum protinus atque humum per ipsam primo murmure dulce vagientem blando Calliope sinu recepit, tum primum posito remissa luctu longos Orpheos exuit dolores et dixit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam13)
cumque tibi vagiret tertius infans, protinus ingenti non venit nuntia cursu littera, quae festos cumulare altaribus ignes et redimire chelyn postesque ornare iuberet Albanoque caelum sordentem promere fumo et cantu signare diem, sed tardus inersque nunc demum mea vota cano?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten18)
Quis umquam taliter vagienti infanti supervenit?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 7장 4:2)
Haec ergo quadam nocte incipiente crepusculo, egressa de cubiculo, quo manebat, uidit manifeste quasi corpus hominis, quod esset sole clarius, sindone inuolutum in sublime ferri, elatum uidelicet de domo, in qua sorores pausare solebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IX.5)

SEARCH

MENU NAVIGATION