라틴어 문장 검색

Sic iterum tonat ore lupus:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:10)
Predo Sic tonat:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:19)
hic tonat, ille fugit.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:10)
Ecce canes, tonat ira canum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:5)
Nam cum bella facit et tympana pellis aselli, Hic lassatur et hec pulsa tonante manu.
(ANONYMUS NEVELETI, De institore et asino 61:3)
Dum fortuna tonat, fugitiuos terret amicos, Et quis amet, quis non, sola procella docet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:14)
Eum rogavit unus e nostris haberetne venui lactem vel adhuc liquidum vel in caseum recentem inchoatum.
(아풀레이우스, 변신, 8권 7:2)
"Quem ad finem cantherium istum venui frustra subiciemus, et vetulum et extritis ungulis debilem et dolore deformem et in hebeti pigritia ferocem nec quicquam amplius quam ruderarium cribrum?"
(아풀레이우스, 변신, 8권 11:8)
Haec et alias similes afannas frustra blaterantes eos retrorsus abducunt pagani statimque vinctos in Tullianum compingunt cantharoque et ipso simulacro, quod gerebant, apud fani donarium redditis ac consecratis, altera die productum me rursum voce praeconis venui subiciunt septemque nummis carius, quam prius me comparaverat Philebus, quidam pistor de proximo castello praestinavit, protinusque frumento etiam coemto affatim onustum per iter arduum, scrupis et cuiuscemodi stirpibus infestum ad pistrinum, quod exercebat, perducit.
(아풀레이우스, 변신, 9권 10:7)
Sed is ex libertate in servitutem venum ierat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XVIII 10:2)
sues etiam feminae si sterilae essent et venum issent, ex edicto aedilium posse agi Labeonem scripsisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 9:1)
PILLEATOS servos venum solitos ire, quorum nomine venditor nihil praestaret, Caelius Sabinus iurisperitus scriptum reliquit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IV 2:1)
Portus ab accessu ventorum inmotus et ingens Ipse, sed horrificis iuxta tonat Aetna ruinis Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem, Turbine fumantem piceo et candente favilla, Adtollitque globos flammarum et sidera lambit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 11:2)
Quamuis tonet ruinis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 17:1)
omnes paenituit pretii venumque redibat, dum vendi potuit.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION