라틴어 문장 검색

in duo solstitia et duo aequinoctia, unum vernale et aliud autumnale, quae Graeci ἰσημε- ρίασ vocant - sunt autem haec viii.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 10010)
optandum rusticis, ut autumnali et hiemali tempore sit sereni- tas - quae duo tempora pro uno habebantur secundum hemicyclii rationem, ut diximus, - vernali vero et aestivo tempore ut sint pluviae, quae et ipsa duo tempora pro uno erant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 10016)
vernale enim aequinoctium sol in ariete positus efficit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2087)
et multi volunt ita hanc partem astrologiae librasse Vergilium, ut in omnibus utrumque tempus significaret, vernale et autumnale:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2294)
novos soles dies vernales.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 3321)
Nam si obscurior quasi caliginosa stella extiterit, pingue et concretum esse caelum, ut eius adspiratio gravis et pestilens futura sit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 187:4)
nam si obscurior et quasi caliginosa stella extiterit, pingue et concretum esse caelum, ut eius gravis et pestilens futura sit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 187:4)
qui si permanet incorruptus suique similis, necesse est ita feratur, ut penetret et dividat omne caelum hoc, in quo nubes imbres ventique coguntur, quod et umidum et caliginosum est propter exhalationes terrae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 42:2)
quid enim, obsecro te, terrane tibi hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 59:6)
prudens futuri temporis exitum caliginosa nocte premit deus ridetque, si mortalis ultra fas trepidat.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 298)
Tantum hoc dicam, quod per aequinoctium uernale semper inerrabiliter possit inueniri, qui mensis iuxta computum lunae primus anni, qui esse debeat ultimus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:3)
" Sicut ergo prius sol a medio procedens orientis, aequinoctium uernale suo praefixit exortu;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION