도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum igitur inquiunt in casu dandi 'huic senatui' dicamus, genetivus ex eo singularis ' senatuis ' est, non ' senatus.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVI 5:1)
Nam vocalis in priore versu extrema eademque in sequenti prima canoro simul atque iucundo hiatu tractim sonat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XX 4:1)
Nam sicut a ligando lictor et a legendo lector et a viendo vitor et tuendo tutor et struendo structor productis quae corripiebantur vocalibus dicta sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, III 5:2)
Summum autem tonum προσωͺδίαν acutam dicit et quem accentum nos dicimus voculationem appellat et casum interrogandi eum dicit, quem nunc nos genetivum dicimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 4:1)
Omnia, inquam, vocabula tribus litteris finita quibus ' frons ' finitur, generis masculini sunt, si in genetivo quoque casu eadem syllaba finiantur, ut ' mons,' 'fons,' 'pons,' 'frons.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 9:1)
Nam, cum de natura atque ordine litterarum dissereret quas grammatici vocales appellant, verba haec scripsit, quae reliquimus inenarrata ad exercendam legentium intentionem:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XIV 6:1)
' ,' iecur,' 'iocus,' 'iucundum,' errabit, quod hae litterae, cum praeeunt, ne vocales quidem sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XIV 7:5)
'Mei' autem casus interrogandi est, quem 'genetivum' grammatici vocant, et ab eo declinatur, quod est 'ego';
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VI 9:1)
Corpore traditur maculoso dispersis per pectus atque aluum genetiuis notis in modum et ordinem ac numerum stellarum caelestis ursae, sed et callis quibusdam ex prurigine corporis adsiduoque et uehementi strigilis usu plurifariam concretis ad impetiginis formam.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 80장 1:1)
item 'simus' pro sumus et 'domos' genetiuo casu singulari pro domuos.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 87장 2:2)
Multa namque per intellectum videmus quibus signa vocalia desunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 123:4)
nam due consonantes extreme non sunt de sillaba precedente, et licet propriam vocalem non habeant, virtutem sillabe non tamen ammictunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:2)
signum autem est quod rithimus ibi una vocali perficitur, quod esse non posset nisi virtute alterius ibi subintellecte).
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:3)
Nemo tamen studiis indignum ferre laborem cogetur posthac, nectit quicumque canoris eloquium vocale modis laurumque momordit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII7)
nos hominum divumque fidem clamore demus quanto Facsidium laudat vocalis agentem sportula.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION