라틴어 문장 검색

Nam quia mentis potentem Mercurium credimus, appellatumque ita intellegimus ἀπὸ τοῦ ἑρμηνεύειν, et sol mundi mens est, summa autem est velocitas mentis, ut ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 9:1)
unde Homerus de eo ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 4:2)
Nam cum ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 1:3)
Adfero ad vos, inquit, δίστιχον Platonis, quo ille adulescens luserit, cum tragoediis quoque eadem aetate praeluderet:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 15:2)
Aiacem tragoediam scripserat, eandemque, quod sibi displicuisset, deleverat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 2:1)
Postea L. Varius tragoediarum scriptor interrogabat eum, quid ageret Aiax suus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 2:2)
Nam et Homerus, qui citreum θύον appellat, ostendit esse odoratum pomum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:2)
Θύου δ’ ἀπὸ καλὸν ὀδώδει, et, quod ait Oppius inter vestem poni citreum, idem significat Homerus, cum dicit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:3)
Et Homerus idem fecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 5:5)
Iam vero Aeneis ipsa nonne ab Homero sibi mutuata est errorem primum ex Odyssea, deinde ex Iliade pugnas?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 6:2)
quia operis ordinem necessario rerum ordo mutavit, cum apud Homerum prius Iliacum bellum gestum sit, deinde revertenti de Troia error contigerit Ulixi, apud Maronem vero Aeneae navigatio bella quae postea in Italia sunt gesta praecesserit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 6:3)
Rursus Homerus in primo, cum vellet iniquum Graecis Apollinem facere, causam struxit de sacerdotis iniuria:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 7:1)
Perge quaeso, inquit Avienus, omnia quae Homero subtraxit investigare.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:1)
Haec ubi dicta, cavum conversa cuspide montem, et apud Homerum de quinto Odysseae:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 4:4)
Homerus de Charybdi:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION