라틴어 문장 검색

Tum, quia in primo περι` ἀξιωμάτων discendum, quae M. Varro alias profata, alias proloquia appellat, De Proloquiis L. Aelii, docti hominis, qui magister Varronis fuit, studiose quaesivimus eumque in Pacis bibliotheca repertun legimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VIII 3:1)
Sed M. Varro in libro De Lingua Latina ad Ciceronem quarto vicesimo expeditissime ita finit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VIII 6:1)
Idcirco et M. Catonem et ceteros aetatis eius feneratorem sine a littera pronuntiasse tradit, sicuti fetus ipse et fecunditas appellata.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XII 9:1)
Sed M. Cato id differre existimat eaque hoc modo divisa - verba sunt ipsius ex oratione, quam De Suis Virtutibus habuit - :
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:1)
Sed praeter hanc causam M. Varro in libris aliam esse tradit istius nominis rationem:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XVII 3:1)
Sed haec, inquit M. Varro, aut omnino non discimus aut prius desistimus quam intellegamus cur discenda sint.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XVIII 7:1)
Quod Gallus Asinius et Largius Licinus sententiam M. Ciceronis reprehenderunt ex oratione quam dixit Pro M. ;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 1:1)
UT quidam fuerunt monstra hominum, quod de dis inmortalibus impias falsasque opiniones prodiderunt, ita nonnulli tam prodigiosi tamque vecordes extiterunt, in quibus sunt Gallus Asinius et Largius Licinus, cuius liber etiam fertur infando titulo Ciceromastix, ut scribere ausi sint M. Ciceronem parum integre atque inproprie atque inconsiderate locutum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 2:1)
M. Cicero Pro M. Caelio ita scribit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 5:1)
Nam cum adversarii et obtrectatores M. Caeli, quoniam erat pulchro corpore, formam eius et faciem in suspiciones inpudicitiae accerserent, inludens Cicero tam absurdam criminationem, quod formam, quam natura fecerat, vitio darent, eodem ipso errore quem inludebat sciens usus est et non paenitet, inquit, M. Caelium, non deformem esse natum, ut vel hac ipsa re, quod ita dicebat, obprobraret adversariis ac per facetias ostentaret facere eos deridiculum, quod proinde Caelio formam crimini darent, quasi arbitrium eius fuisset, quali forma nasceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 12:1)
Frunisci rarius quidem fuit in aetate M. Tulli ac deinceps infra rarissimum, dubitatunque est ab inperitis antiquitatis an Latinum foret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 6:2)
Verba M. Varronis ex libro quinto et vicesimo Humanarum, quibus contra opinionem volgariam interpretatus est Homeri versum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, III 1:1)
Maiorem illi risum subiciunt, neque id desierunt, nisi liber ab eo prolatus esset M. Varronis vicesimus quintus Humanarum, in quo de isto Homeri verbo a Varrone ita scriptum est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, III 5:1)
Euripidem quoque M. Varro ait, cum quinque et septuaginta tragoedias scripserit, in quinque solis vicisse, cum eum saepe vincerent aliquot poetae ignavissimi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 4:1)
a quo illa significatio non abhorret, quae est in tertia Origine M. Catonis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION