도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed quia preferire non possumus quin transeamus per illam, quanquam rubor ad ora consurgat animusque refugiat, percurremus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 41:2)
Washingtonius ad praeliantes accurrit, summoque dolore totum manipulum terga dantem conspexit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.41)
Emptor Aricini quoniam Veientis et aruiemptum cenat holus, quamuis aliter putat, emptissub noctem gelidam lignis calefactat aenum,sed uocat usque suum, qua populus adsita certis limitibus uicina refugit iurgia;
(호라티우스의 두번째 편지, 287)
accurrit quidam notus mihi nomine tantumarreptaque manu 'quid agis, dulcissime rerum?
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장2)
"Si magna Asturici cecidit domus, horrida mater, pullati proceres, differt vadimonia praetor, tum gemimus casus urbis, tunc odimus ignem, ardet adhuc, et iam accurrit qui marmora donet, conferat inpensas;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III86)
a quo pulsi fugatique - pudet dicere - hostes in extrema Italiae refugerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 12:2)
Tandem corripuit sese atque inimica refugit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 1:2)
Inprovisum aspris veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens, trepidusque repente refugit Adtollentem iras et caerula colla tumentem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 11:1)
Adeo autem Virgilio Homeri dulcis imitatio est, ut et in versibus vitia quae a nonnullis inperite reprehenduntur imitatus sit, eos dico quos Graeci vocant ἀκεφάλους λαγαροὺς ὑπερκαταληκτικούς, quos hic quoque Homericum stilum adprobans non refugit,
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 1:1)
Mors ipsa refugit Saepe virum, frustraque hosti concessa potestas Sanguinis invisi:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:5)
Et iam Pleias hebet, flexi iam plaustra Bootae In faciem puri redeunt languentia coeli, Maioresque latent stellae, calidumque refugit Lucifer ipse diem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:51)
Sic fata, refugit Umbra per amplexus trepidi dilapsa mariti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:19)
] Nec refugit caedes, vivum si sacra cruorem, Extaque funereae poscunt trepidantia mensae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:26)
Seu fine bonorum Anxia venturis ad tempora laeta refugit, Sive per ambages solitas contraria visis Vaticinata quies, magni tulit omina planctus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:5)
defessos iret qui sudor in artus Non fuit, atque oculos lacrimarum vena refugit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION