라틴어 문장 검색

Verbum vero, id est Filius, simul et patenter insinuatur, cum dicitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:13)
Bonitas Dei quam Spiritum sanctum dicimus, insinuatur, sicut in eo quod dicitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:21)
Ait, inquam, distinctionem Trinitatis patenter insinuans:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:6)
Qui et alibi unitatem pariter cum Trinitate insinuat dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:9)
I, 1 et seq.) David quoque aeternam Filii generationem ex Patre Deo aperte insinuat, ubi personam Filii introducit loquentis sic:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:27)
ad annuntiandum mansuetis misit me (Isa. LXI, 1).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 26:7)
) Ubi aperte insinuat Deum ipsum cujus est templum, et Spiritum Dei quem inhabitare dicit idem esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:12)
) Qui et statim ut ipsum spiritum Dei, quem ubique esse profitetur, idem esse cum ipso Deo ad quem loquitur, insinuet;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:24)
XII, 32), cui aperte non insinuet Spiritum ipsum non minorem esse Patre vel Filio, et per hoc etiam ipsum Deum plenum esse sicut est Pater ipse vel Filius?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:29)
Qui etiam qualiter Deo revelante ad ipsius divinae Trinitatis cognitionem conscenderint, Paulus quoque Apostolus in Epistola ad Romanos patenter insinuat dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:20)
Dicit itaque Plato hanc ante mundi constitutionem factam sive genitam a Deo esse, in quo Spiritus sancti perpetuam processionem, qua ex Deo Patre est, nobis, ni fallor, insinuat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 39:1)
Animam quoque cum mentem nominat, spiritualis eam esse naturae, non corporeae insinuat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 53:14)
De meo accipiet et annuntiabit vobis (Joan.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 54:12)
Cum itaque Dominus et per prophetas Judaeis, et per praestantes philosophos seu vates gentibus catholicae fidei tenorem annuntiaverit, inexcusabiles redduntur tam Judaei quam gentes, si cum hos in caeteris doctores habeant, in salutem animae cujus est fundamentum fides ipsos non audiant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 67:9)
Cujus quoque potentiam atque sapientiam universus mundi ornatus annuntiare non cessat ac praedicare, et suo modo laudare, et commendare, ex ipsa sui mirabili compositione ac dispositione.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 3:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION