라틴어 문장 검색

Maxime autem popularitate efferebatur, omnium aemulus, qui quoquo modo animum uulgi mouerent.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 53장 1:1)
Cornelius Laco ex assessore praefectus praetorii, arrogantia socordiaque intolerabilis;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Galba, 14장 2:3)
pari arrogantia, cum procuratorum suorum nomine formalem dictaret epistulam, sic coepit:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 13장 2:1)
Hoste et aemulo regni reparante cummaxime bellum, nuper subactis, quos vicerat, novumque imperium aspernantibus de die inibat convivia, quibus feminae intererant, non quidem quas violari nefas esset, quippe pelices licentius, quam decebat, cum armato vivere adsuetae.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 7장 3:1)
is Alexandri virtutis aemulus cives suos stimulabat, ne Graeciam Servitute Macedonum diutius premi paterentur:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 1a장 1:3)
aemulus et miseros ipse ureret Elidis agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 701:1)
ardent avidos attollere vultus, quos pietas vel tangit adhuc quos aemula virtus.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 92:1)
Si cui iure bono sacer alarum obstitit hircus, aut si quem merito tarda podagra secat, Aemulus iste tuus, qui vestrum exercet amorem, mirifice est a te nactus utrumque malum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 711)
11. Sin prorsus arrogantia vestra insolens adeo roris altissimi, ceu cacumina Gelboe, vos fecit exsortes, ut Senatus eterni consulto restitisse timori non fuerit, nec etiam non timuisse timetis;
(단테 알리기에리, Epistolae 39:1)
Procerus, nasutus fuit Lee, ad iram velox, magnitudinis Washingtonii crescentis aemulus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.74)
Rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua dum studet urbanus tenditque disertus haberi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 198)
Sed et genus adrogantiae est clementiorem te videri velle, quam pontifex Christi est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:12)
Difficilius adrogantia quam auro caremus et gemmis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 2:9)
grandia praeterea tortoque calentia faeno ova adsunt ipsis cum matribus, et servatae parte anni quales fuerant in vitibus uvae, Signinum Syriumque pirum, de corbibus isdem aemula Picenis et odoris mala recentis nec metuenda tibi, siccatum frigore postquam autumnum et crudi posuere pericula suci.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI27)
Itaque hoste victo ruptorem foederis Mettum Fufetium religatum inter duos currus pernicibus equis distrahit, Albamque ipsam quamvis parentem, aemulam tamen diruit, cum prius omnes opes urbis ipsumque populum Romam transtulisset;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 38:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION