라틴어 문장 검색

imperatoris vero navalis virtus in omni ciborum et armorum abundantia immitteretur, Wido, filius sororis Boemundi, Willhelmus Claret et caeteri primores exercitus, pecunia et blanditiis imperatoris corrupti, Boemundo diversas et graves opiniones opponentes, nunc ex ciborum inopia, nunc ex populi et navalis exercitus dispersione, nunc ex imperatoris urbi immissa opulentia, eum ab obsidione avertere conati sunt et amicitia imperatori confoederari.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 86:2)
nec sit, qui avertat, cum confratres siut, in omni necessitate nobis subvenire parati.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 36:5)
De substantia tua fac helemosinam, et noli avertere faciem tuam abullo paupere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 51:1)
ita fiet ut nec a te avertatur facies Domini.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 51:2)
Ab inope ne avertas oculos propter iram;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 52:4)
Et nota quia ut Tulius De Amicitiadixit, "Nichil est virtute amabilius, nichilque magis alliciat ad diligendum,quippe cum propter virtutem et probitatem eciam eos, quos nunquam vidimus,diligamus."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 13:5)
nam bona mulier bene faciendoet viro bene parendo in tantum illum allicit, ut non solurm illi consulerevaleat, sed etiam illi imperare videatur;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 38:4)
Permissiva est Dei voluntas, quandoalicui indigno denegat gratiam suam, avertendo faciem suam ab eo propterpeccata sua, et ita subtrahendo illam quodammodo videtur permittere taliindigno peccare, atque per alios peccatores permittit eum puniri:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:7)
ita enim fiet, ut nec a te avertatur facies Domini," que facies vera lux est, ut Beatus Iohannesdixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 17:13)
Nec debemus occulos nostros vel faciem nostram avertere a pauperibus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:12)
"Fili, de tua substantia fac helemosinas, et non avertas faciem tuam ab ullo paupere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:20)
ita enim fiet ut non avertatur a tefacies Domini."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:21)
Quem venatores regis inventum dum intuerentur et illuderent quoniampediculos suffocantem, coeperunt avertere radiorum solis amenitatem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:2)
Muros pinxi, quibus hostem possimus avertere.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 2:8)
Quoties in oratione nobis, qua maxime Deo appropinquamus, offunduntur ea quae plena sunt opprobrii alicujus aut sceleris, quo nos a studio precationis avertant!
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 6장 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION