라틴어 문장 검색

atque ita turmarum antesignanus umbratilis comprensus suorum est manibus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 8장 4:3)
hastasque crispando, cum ad rupium obiecta venissent, trudentibusque Alamannis evadere ad celsiora conarentur, advenit omne pondus armorum, eisdemque antesignanis, per hirta dumis et aspera, magno virium nisu in editas sublimitates erepsit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 10장 12:2)
Acri igitur partium spiritu, conflictus cuspidibus temptatur infestis, et hinc arte belli doctior miles, inde licet feroces sed incauti barbari dexteris coiere collatis, quos latius sese pandens exercitus, infusis utrimque cornibus afflictabat, per fremitus territos, et equorum hinnitus, et tubas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 10장 13:1)
Barbarique ut reparabiles semper et celeres, ingentes clavas in nostros conicientes ambustas, mucronesque acrius resistentium pectoribus illidentes, sinistrum cornu perrumpunt:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 7장 12:2)
Qui ea re animorum aucta fiducia, quod versari inter antesignanos visebatur acriter princeps, montes scandere nitebantur, tamquam venaticias praedas, si calcassent editiora, confestim sine certamine ullo rapturi:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 10장 13:2)
Atque (ut mos est) ululante barbara plebe ferum et triste, Romani duces aciem instruxere, et anteposito dextro cornu equitum prime, peditatus pars maxima subsidebat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 12장 11:2)
Cornu autem equitum laevum, disiectis adhuc per itinera plurimis, summa difficultate conductum, properabat passibus citis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 12장 12:1)
Dumque idem cornu, nullo etiam tum interturbante, extenditur, horrendo fragore, sibilantibus armis, pulsuque minaci scutorum, territi barbari, quoniam pars eorum cum Alatheo et Saphrace, procul agens et accita, nondum venerat, oraturos pacem misere legatos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 12장 12:2)
Et quia sinistrum cornu ad usque plaustra ipsa accessit, ultra (siqui tulissent suppetias) processurum:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 2:2)
Hanc sua conca tegit, cornua longa latent.
(ANONYMUS NEVELETI, De aquila et testudine 16:2)
, et cornibus
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 50:1)
Non placet, ut sudes, sed des exempla minori, Qui pede, qui cornu pugnat abire iugo.
(ANONYMUS NEVELETI, De patre et filio 54:11)
Dum munit presepe cibo, dum fulgurat ira, Ausa uidere diem cornua longa uidet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo 62:22)
superest ea pars epistulae, quae similiter pro me scripta in memet ipsum uertit cornua, ad expellendum a me crimen magiae sedulo missa memorabili laude Rufini uicem mutauit et ultro contrariam mihi opinionem quorundam Oeensium quasi mago quaesiuit.
(아풀레이우스, 변명 79:2)
neque enim iustius religiosam moram uiatori obiecerit aut ara floribus redimita aut spelunca frondibus inumbrata aut quercus cornibus onerata aut fagus pellibus coronata, uel enim colliculus sepimine consecratus uel truncus dolamine effigiatus uel cespes libamine umigatus uel lapis unguine delibutus.
(아풀레이우스, 플로리다 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION