도구

도구

라틴어 문장 검색

Quae ergo ad vitam hominum tuendam pertinent, partim sunt inanima, ut aurum, argentum, ut ea, quae gignuntur e terra, ut alia generis eiusdem, partim animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 14:1)
Ac primo ab ipso Platone Aristoteles et Xenocrates, quorum alter Peripateticorum, alter Academiae nomen obtinuit, deinde ab Antisthene, qui patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime adamarat, Cynici primum, deinde Stoici, tum ab Aristippo, quem illae magis voluptariae disputationes delectarant, Cyrenaica philosophia manavit, quam ille et eius posteri simpliciter defenderunt, hi, qui nunc voluptate omnia metiuntur, dum verecundius id agunt, nec dignitati satis faciunt, quam non aspernantur, nec voluptatem tuentur, quam amplexari volunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 62:1)
Nam et prudentiam malitia et temperantiam immanitas in voluptatibus aspernandis et magnitudinem animi superbia in nimis ex- tollendis et despicientia in contemnendis honoribus et liberalitatem effusio et fortitudinem audacia imitatur et patientiam duritia immanis et iustitiam acerbitas et religionem superstitio et lenitatem mollitia animi et verecundiam timiditas et illam disputandi prudentiam concertatio captatioque verborum et hanc oratoriam vim inanis quaedam profluentia loquendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 23장 3:2)
humani autem animi eam partem, quae sensum, quae motum, quae appetitum habeat, non esse ab actione corporis seiugatam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 102:4)
e fundo ornatissimo eiectus, ignominiis omnibus appetitus, cum illum in paternis bonis dominari videret, ipse filiae nubili dotem conficere non posset, nihil alienum tamen vita superiore commisit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 4:4)
nec vero illa sibi remedia comparavit ad tolerandum dolorem, firmitatem animi, turpitudinis verecundiam, exercitationem consuetudinemque patiendi, praecepta fortitudinis, duritiam virilem, sed una se dicit recordatione adquiescere praeteritarum voluptatium, ut si quis aestuans, cum vim caloris non facile patiatur, recordari velit sese aliquando in Arpinati nostro gelidis fluminibus circumfusum fuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 74:1)
ecquos tu silices, ecquod, carissime, ferrum duritiae confers, Albinovane, meae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 102)
cessat duritia mors quoque victa mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 105)
serpens sine vulnere mansit loricaeque modo squamis defensus et atrae duritia pellis validos cute reppulit ictus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 8:4)
At non duritia iaculum quoque vicit eadem:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 8:5)
Nunc quoque curaliis eadem natura remansit, duritiam tacto capiant ut ab aere, quodque vimen in aequore erat, fiat super aequora saxum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 73:7)
aut mala nostra minus quam nunc aliena putares, duritiaeque mihi non agerere reus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 815)
tum hoc timet, Ne tua duritia antiqua illa etiam adaucta sit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 147)
[quod] a pueritia consuetam duritiam et alia, quae ceteri miserias vocant, voluptati habuisse;
(살루스티우스, The Jugurthine War, 100장12)
Sic," inquit, "sapiens inperturbatus dicitur, quomodo apyrina dicuntur, non quibus nulla inest duritia granorum, sed quibus minor.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION