라틴어 문장 검색

Ficus enim non florebit, et non erit fructus in vineis; mentietur opus olivae, et arva non afferent cibum; abscissum est de ovili pecus, et non est armentum in praesepibus.
(불가타 성경, 하바쿡서, 3장17)
si aruis semina crederes, feraces inter se annos sterilesque pensares.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:32)
Contenta fidelibus aruis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 2:1)
Cruor horrida tinxerat arua.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 18:1)
Liberat arua prius fruticibus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, II 2:1)
mulcet fecunda magistros spes gregis et pulchro gaudent armenta marito.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:187)
qualis sitientibus arvis arida ieiunae seges interlucet aristae vel qualis gelidis pluma labente pruinis arboris inmoritur trunco brumalis hirundo.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:73)
trans Phasin aguntur Cappadocum matres, stabulisque abducta paternis Caucasias captiva bibunt armenta pruinas et Scythicis mutant Argaei pabula silvis.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:146)
sic armenta suo iam defensante iuvenco celsius adsurgunt erectae cornua matri, sic iam terribilem stabulis dominumque ferarum crescere miratur genetrix Massyla leonem.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:237)
in solis, quibus extitit, haereat arvis.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:264)
nasci tum decolor imber infantumque novi vultus et dissona partu semina, tum lapidum fletus armentaque vulgo ausa loqui mediisque ferae se credere muris;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:29)
illa per auras tot freta, tot montes uno contenta volatu transilit et Phrygiae mediis adfigitur arvis.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:110)
Romuleas vendit segetes et possidet arva vulneribus quaesita meis.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:46)
ille licet sese praetentis Syrtibus armet oppositoque Atlante tegat, licet arva referta anguibus et solis medios obiecerit aestus:
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:206)
sic armenta boum, vastis quae turbida silvis sparsit hiems, cantus ac sibila nota magistri certatim repetunt et avitae pascua vallis inque vicem se voce regunt gaudentque fideles reddere mugitus et, qua sonus attigit aurem, rara per obscuras adparent cornua frondes.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:153)

SEARCH

MENU NAVIGATION