라틴어 문장 검색

Amicos vero et equites unaque principes militum, aspernantes quidem, sed recusare non ausos, Persicis ornaverat vestibus.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 6장 8:1)
"Mihi quidem obicitur, quod societatem patrii sermonis asperner, quod Macedonum mores fastidiam."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 10장 2:54)
Et Graeci haud ausi imperium aspernari, quamquam solvendarum legum id principium esse censebant, bona quoque, quae extarent, restituere damnatis.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 2장 6:1)
Macedonia profecti ultra Euphraten in mediis hostibus novum imperium aspernantibus destitutos se esse cernebant:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 5장 14:1)
decus ille et laeta suorum gloria nec vestros comes aspernandus in actus,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 172:1)
Quid, preses unice mundi, peregisse preconicis cum cervicem Cremone deflexeris contumacis?
(단테 알리기에리, Epistolae 55:4)
Vere Dei ordinationi resistit, proprie voluntatis ydolum venerando, dum regem aspernata legiptimum non erubescit insana regi non suo iura non sua pro male agendi potestate pacisci.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:11)
sic et hoc excellentes ingenio et scientia querit, et alios aspernatur, ut per inferiora patebit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 6:3)
viduas tantum aspernatus.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV2)
Saevitum in urbes urbemque urbium Caralim, ut gens contumax vilisque mortis saltem desiderio patrii soli doma-retur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 35:3)
in quibus si neque ea quae iam tibi sunt cognita asperneris, nec quae ignota sunt vites, invenies plurima quae sit aut voluptati legere aut cultui legisse aut usui meminisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 10:3)
Victore itaque Hercule illam Accam Larentiam, nobilissimum id temporis scortum, intra aedem inclusisse cum coena, eamque postero die distulisse rumorem, quod post concubitum dei accepisset munus, ne commodum primae occasionis, cum se domum reciperet, offerendae aspernaretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 13:1)
Quis non miratus est non offenso Caesare abisse militem contumacem?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 26:8)
Sed verum huius contumacissimi nominis causam in primo libro Originum Catonis diligens lector inveniet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 10:1)
Et est quidem superba et contumax et velut sui ostentatrix continentia:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION