도구

도구

라틴어 문장 검색

Vos, o Calliope, precor, adspirate canenti, quas ibi tum ferro strages, quae funera Turnus ediderit, quem quisque virum demiserit Orco;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 19:1)
illum Tydides alio pro talibus ausis adfecit pretio, nec equis adspirat Achillis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 16:2)
tibia non, ut nunc orichalco, vincta tubaeque aemula, sed tenuis simplexque foramine pauco adspirare et adesse choris erat utilis atque nondum spissa nimis complere sedilia flatu;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 7:5)
nam contra Graeci aspirare F ut φ solent, ut pro Fundanio Cicero testem, qui primam eius litteram dicere non possit, irridet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 132:2)
diu deinde servatum, ne consonantibus aspirarent, ut in graccis et in triumpis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 168:2)
ac veluti pueris absinthia taetra cum dare , prius oras circum aspirant mellis dulci liquore, et quae sequuntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 7:3)
sed me liberavit respondendi verecundia, et quod ipse hos libros improbat, et quod in Oratore atque his, quos de Oratore scripsit, et Topicis praecipit, ut a propriis personis atque temporibus avocemus controversiam:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 79:1)
quodsi nemo miratur poetas maximos saepe fecisse, ut non solum initiis operum suorum Musas invocarent, sed provecti quoque longius, cum ad aliquem graviorem venissent locum, repeterent vota et velut nova precatione uterentur, mihi quoque profecto poterit ignosci, si, quod initio, quo primum hanc materiam inchoavi, non feceram, nunc omnes in auxilium deos ipsumque in primis, quo neque praesentius aliud nec studiis magis propitium numen est, invocem, ut, quantum nobis exspectationis adiecit, tantum ingenii adspiret dexterque ac volens adsit et me qualem esse credidit faciat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 5:1)
nonnunquam, si rem evolvere propositam facile non sit, inferenda est alia quaestio, atque in eam iudex, si fieri potest, avocandus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 241:1)
quod et ipsum in consilio est habendum, non semper tam esse acrem iudicis intentionem, ut obscuritatem apud se ipse discutiat et tenebris orationis inferat quoddam intelligentiae suae lumen, sed multis eum frequenter cogitationibus avocari, nisi tam clara fuerint, quae dicemus, ut in animum eius oratio, ut sol in oculos, etiamsi in eam non intendatur, incurrat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 62:3)
simulanti variantique conatus in latera atque in terga incurrere datur et arma avocare et velut nutu fallere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 21:2)
namque illa, quae ipsa delectant, necesse est avocent ab intentione operis destinati.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 185:2)
ediscere autem, quo exercearis, erit optimum (nam ex tempore dicentes avocat a cura vocis ille, qui ex rebus ipsis concipitur, adfectus) et ediscere quam maxime varia, quae et clamorem et et sermonem et flexus habeant, ut simul in paremur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 172:1)
Magis mihi videtur vox avocare quam crepitus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 4:1)
Animum enim cogo sibi intentum esse nec avocari ad externa;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 5:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION