라틴어 문장 검색

' 'Benigne.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0710)
'Benigne,'respondet.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0739)
'Durus' ait, 'Voltei, nimis attentusque uiderisesse mihi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0756)
Dum licet ac uoltum seruat Fortuna benignum, Romae laudetur Samos et Chios et Rhodos absens.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1112)
Si prodesse tuis pauloque benignus ipsumte tractare uoles, accedes siccus ad unctum.
(호라티우스의 첫번째 편지, 175)
Aspice, Plautus quo pacto partis tutetur amantis ephebi,ut patris attenti, lenonis ut insidiosi,quantus sit Dossennus edacibus in parasitis,quam non adstricto percurrat pulpita socco;
(호라티우스의 두번째 편지, 174)
spectaret populum ludis attentius ipsisut sibi praebentem nimio spectacula plura;
(호라티우스의 두번째 편지, 185)
quippe benignus erat.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장2)
nisi dextro tempore Flacciverba per attentam non ibunt Caesaris aurem:
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장16)
'olimrusticus urbanum murem mus paupere fertur accepisse cavo, veterem vetus hospes amicum,asper et attentus quaesitis, ut tamen artumsolveret hospitiis animum.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장53)
Nec sufficit scire, quod bonum est, nisi custodiatur adtentius, quod electum est, quia illud iudicii est, hoc laboris, et illud commune cum pluribus, hoc cum paucis.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 17:3)
Ubicumque conpendium est, velocior pes, citus sermo, auris adtentior;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:12)
"Caritas patiens est, benigna est;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 19:8)
rara est adeo concordia formae atque pudicitiae, sanctos licet horrida mores tradiderit domus ac veteres imitata Sabinos, praeterea castum ingenium vultumque modesto sanguine ferventem tribuat natura benigna larga manu (quid enim puero conferre potest plus custode et cum natura potentior omni?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X122)
Sed postquam iacuit planum mare, tempora postquam prospera vectoris fatumque valentius Euro et pelago, postquam Parcae meliora benigna pensa manu ducunt hilares et staminis albi lanificae, modica nec multum fortior aura ventus adest, inopi miserabilis arte cucurrit vestibus extentis et quod superaverat unum velo prora suo.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII20)

SEARCH

MENU NAVIGATION