라틴어 문장 검색

Ipsa enim illa pro Roscio iuvenilis redundantia multa habet attenuata, quaedam etiam paulo hilariora, ut pro Habito, pro Cornelio compluresque aliae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 30장 4:2)
toto igitur loco causarum explicate, ex earum differentia in magnis quidem causis vel oratorum vel philosophorum magna argumentorum suppetit copia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 17장 2:1)
etenim, quae res pecuniae cupiditatem adferunt, ut amori, ut ambitioni, ut cotidianis sumptibus copiae suppetant, cum procul ab his omnibus rebus absit, cur pecuniam magnopere desideret vel potius cur curet omnino?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 89:7)
Nam suppetunt argumenta partim ex motibus apparentibus, qui sunt motuum verorum differentiae, partim ex viribus quae sunt motuum verorum causae & effectus.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 43:4)
Quod ipse amicis tuis obtulissem, si mihi eadem materia suppeteret, id nunc iure videor a te meis petiturus.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 2 1:1)
Proinde, dum suppetit vita, enitamur ut mors quam paucissima quae abolere possit inveniat.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 5 8:1)
Illi enim et copiosissimum ingenium, et par ingenio qua varietas rerum qua magnitudo largissime suppetebat;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 2 2:2)
Cum bene surrexit versu nova pagina primo, Attenuat nervos proximus ille meos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 114)
attenuant iuvenum vigilatae corpora noctes curaque et in magno qui fit amore dolor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:544)
addita praeterea vitae quoque multa tuendae munera, ne proprias attenuaret opes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 516)
Quae simul adspexit liquefacta rursus in unda, non tulit ulterius, sed ut intabescere flavae igne levi cerae matutinaeque pruinae sole tepente solent, sic attenuatus amore liquitur et tecto paulatim carpitur igni.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 48:8)
Iamque fame patrias altaque voragine ventris attenuarat opes, sed inattenuata manebat tum quoque dira fames, implacataeque vigebat flamma gulae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 86:1)
hoc etiam saevas paulatim mitigat iras, hoc minuit luctus maestaque corda levat, cuncta potest igitur tacito pede lapsa vetustas praeterquam curas attenuare meas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 68)
quid durum, quid molle foret, quid lene, quid horrens, quid calidum gelidumve, Deus cognoscere nosmet ad tactum voluit palpandi interprete sensu, at nos delicias plumarum et linea texta sternimus atque cutem fulcro adtenuante polimus.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 187)
valet ima summis mutare et insignem attenuat deus obscura promens;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 343)

SEARCH

MENU NAVIGATION