라틴어 문장 검색

ne Pythio quidem venerabilis erat, cum ingens magnitudo pro vastitate corporis solida ferrum et quicquid humanae torserant manus reiceret.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 24:2)
Ostendat ex constitutione vulgi beatos in illo invidioso fastigio suo trementes et adtonitos longeque aliam de se opinionem habentes quam ab aliis habetur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 73:1)
Nemo illam amabilem, qui non simul venerabilem diceret.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 3:6)
ergo civi quoque, nam hic pars patriae est - sanctae partes sunt, si universum venerabile est, - ergo et homini, nam hic in maiore tibi urbe civis est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 172:1)
Eodem modo sublimis animus, quietus semper et in statione tranquilla conlocatus, omnia infra se premens, quibus ira contrahitur, modestus et venerabilis est et dispositus ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 37:4)
"testor, Roma, tuum nobis venerabile nomen et socium de Marte genus (vel quidquid ab aevo, nil te mundus habet melius, nil ipsa senatu), me pacem servare tibi vel velle abolere quae noster peccavit avus, quem fuscat id unum, quod te, Roma, capit;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 216)
Sed ne tu mihi comparare temptes, quos multo minor ipse plus adoro, Paulinum Ampeliumque Symmachumque, Messalam ingenii satis profundi et nulli modo Martium secundum, dicendi arte nova parem vetustis Petrum et cum loquitur nimis stupendum, vel quem municipalibus poetis praeponit bene vilicum senatus, nostrum aut quos retinet solum disertos, dulcem Anthedion et mihi magistri Musas sat venerabiles Hoeni, acrem Lampridium, catum Leonem praestantemque tuba Severianum et sic scribere non minus valentem, Marcus Quintilianus ut solebat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem50)
seu te conspicuis gradibus venerabilis arae contionaturum plebs sedula circumsistit, expositae legis bibat auribus ut medicinam:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum35)
Quia iustitia vestra iure fit universitati per complura recti experimenta venerabilis, idcirco singulas quasque personas id ipsum efflagitantes in examen vestrum libens et avidus emitto, quam primum ambiens me discussionis, illos simultatis onere laxari;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Explicio suo salutem 1:1)
obversatur etenim per dies mentibus singulorum quod persona aetate gravis infirmitate fragilis, nobilitate sublimis religione venerabilis solius dilectionis obtentu abrupisti tot repagula, tot obiectas veniendi difficultates, itinerum videlicet longitudinem brevitatem dierum, nivium copiam penuriam pabulorum, latitudines solitudinum angustias mansionum, viarum voragines aut umore imbrium putres aut frigorum siccitate tribulosas, ad hoc aut aggeres saxis asperos aut fluvios gelu lubricos aut colles ascensu salebrosos aut valles lapsuum adsiduitate derasas;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Constantio suo salutem 3:1)
sed tamen hinc vel maxume, parentes ambo venerabiles, este securi:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Simplicio suo salutem 2:3)
sed ne quid in posterum casibus liceat, quos ab exemplo vitare debemus, posco ut actutum me quoque absente tua cura sed meo sumptu resurgat in molem sparsa congeries, quam levigata pagina tegat, ego venerabili Gaudentio reliqui pretium lapidis operisque mercedem, carmen hoc sane, quod consequetur, nocte proxima feci, non expositum, credo, quod viae non parum intentus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Secundo suo salutem 4:1)
simul et ipse hinc amplius capiebatur, quod se diligi magis quam quasi coli intellegebam sed provectu aetatis et 1 militia clericali, cum esset amabilis prius, coepit modo esse venerabilis.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Simplicio et Apollinari Suis salutem 1:5)
Martini corpus totis venerabile terris, in quo post vitae tempora vivit honor, texerat hic primum plebeio machina cultu, quae confessori non erat aequa suo.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Lucontio suo Salutem. 5:4)
Venerabilis Eutropia matrona, quod ad nos spectat, singularis exempli, quae parsimonia et humanitate certantibus non minus se ieiuniis quam cibis pauperes pascit et in Christi cultu pervigil sola in se compellit peccata dormire, maeroribus orbitatis necessitate litis adiecta in remedium mali duplicis perfectionem vestrae consolationis expetere festinat, gratanter habitura, sive istud tibi peregrinatio brevis seu longum computetur officium.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Pragmatio salutem 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION