라틴어 문장 검색

adsistunt lacrimis atque igne tumentes Cocytos Phlegethonque, et Styx periuria divum arguit, ille autem supera compage soluta nec solitus sentire metus expavit oborta sidera, iucundaque offensus luce profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권9)
Talia nectebant, subito cum pigra tumultu expavit domus, et multo sudore receptus fertur Atys, servans animam iam sanguine nullo, cui manus in plaga, dependet languida cervix exterior clipeo, crinesque a fronte supini.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권284)
saepe horridus amnis obstat, et obducto caligant sanguine visus, illa tamen praeceps in tela offendit et enses scrutaturque manu galeas et prona reclinat corpora;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권172)
iam tarda manus, iam debile ferrum et caligantes nimiis successibus irae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권118)
At genetrix primam funestae sortis ut amens expavit famam - nec tarde credidit - ibat scissa comam voltusque et pectore nuda cruento, non sexus decorisve memor:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권160)
nec caligantibus arvis ferretur, nec frangit iter per et invia saxa lapsurasque trabes nemorumque arcana, sereno nigra die, caecisque incisa novalia fossis, per fluvios secura vadi somnosque ferarum praeter et horrendas infesta cubilia monstris, tantum animi luctusque valent!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권112)
expavere umbrae, fulgorque recisus sideribus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권137)
necdum Atticus ire parabat miles, et infelix expavit classica Dirce.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권299)
sed pulvere crasso caligare diem et Tyrios iuga perdere montes aspicit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권330)
Procul dubio expavissetis ad solitudinem vestram, ad silentium rerum et stuporem quendam quasi mortui orbis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 37장 7:1)
At quanto dignius fratres et dicuntur et habentur qui unum patrem deum agnoverint, qui unum spiritum biberint sanctitatis, qui de uno utero ignorantiae eiusdem ad unam lucem expaverint veritatis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 9:1)
ipsae illae pudoris sui interemptrices de gestibus suis ad lucem et populum expavescentes semel anno erubescunt.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 17장 2:5)
quod uero iacens et infirmus defenderat, reserato hospitio sancti uiri, expauescens flamma transiliuit, ultra citraque desaeuiens;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XIX.9)
quem uidens, ut ignotum et inopinatum, non parum expauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:1)
cum ad id moris eius insueta expavisset minor Fabia, risui sorori fuit miranti ignorare id sororem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 357:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION