라틴어 문장 검색

Stultos se fuisse, qui non vixerint, clamitant et, si modo evaserint ex illa valitudine, in otio victuros ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 62:7)
" Existimatio me vestra non meo nomine sed vestro movet, quia clamitantis odisse et lacessere virtutem bonae spei eiuratio est.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 142:3)
ipsam illam dissimulationem tribulosissimam fore, quo facilius exitiosam suscitarent illi persuasionem securitatis.1 quibus agnitis proripit sese atque in convicia subita prorumpens:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Vincentio suo salutem 6:5)
iam niger caespes ex viridi, iam supra anti- quum sepulchrum glaebae recentes, cum forte pergens urbem ad Arvernam publicum scelus e supercilio vicini collis aspexi meque equo effuso tam per aequata quam per abrupta proripiens et morae exiguae sic quoque impatiens, antequam pervenirem, facinus audax praevio clamore compescui.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Secundo suo salutem 2:2)
Et mihi sint durae leges, laudare nec ullam Possim ego, quin oculos adpetat illa meos, Et siquid peccasse putet, ducarque capillis Inmerito pronas proripiarque vias.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 642)
unam longe ante alias specie ac pulchritudine insignem a globo Thalassii cuiusdam raptam ferunt, multisque sciscitantibus cuinam eam ferrent, identidem, ne quis violaret, Thalassio ferri clamitatum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 105:1)
nec procul iam a porta Palati erat clamitans, vicimus perfidos hospites, imbelles hostes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 136:2)
nexi vincti solutique se undique in publicum proripiunt, implorant Quiritium fidem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 247:1)
quo repulso tum vero indignum facinus esse clamitantes qui patrum consulibus aderant, devolant de tribunali ut lictori auxilio essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 305:1)
cessissentque loco, ni consul alter cum aliquot turmis equitum in eam partem citato equo advectus, vivere clamitans collegam, se victorem fuso altero cornu adesse, rem inclinatam sustinuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 520:1)
quo ferocius clamitabat, eo infestius circumscindere et spoliare lictor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 608:4)
tum Volero et praevalens ipse et adiuvantibus advocatis repulso lictore, ubi indignantium pro se acerrimus erat clamor, eo se in turbam confertissimam recipit clamitans:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 609:1)
ardens igitur ira tribunus viatorem mittit ad consulem, consul lictorem ad tribunum, privatum esse clamitans, sine imperio, sine magistratu;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 628:1)
et Romani, quia paucitas damno sentiendo propior erat, gradum rettulissent, ni salubri mendacio consul fugere hostes ab cornu altero clamitans concitasset aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 695:1)
haec Volscio clamitante adeo concitati homines sunt ut multum afuerit quin impetu populi Caeso interiret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 150:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION