도구

도구

라틴어 문장 검색

illa loquebatur de eo omnibus, qui expectabant redemptionem Hierusalem, haec cum redemptis gentibus clamitat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 15:7)
Despuat licet et inrideat epistulam meam et me vel stultum vel insanum clamitet, hoc et gener eius faciebat, antequam crederet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:13)
Dolet sibi praelatum iuvenem, non quidem comatum, non vestium sericarum, sed trossulum et in sordibus delicatum, qui ipse sacculum signet, textrinum teneat, pensa distribuat, regat familiam, emat quicquid de publico necessarium est, dispensator et dominus et praeveniens officula servulorum, quem omnes rodant famuli, et quicquid domina non dederit, illum clamitent subtraxisse.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 8:8)
Iterum me malignum, iterum suspiciosum, iterum rumigerulum clamitas.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:1)
Atque utinam his potius nugis tota illa dedisset tempora saevitiae, claras quibus abstulit urbi inlustresque animas impune et vindice nullo, sed periit postquam cerdonibus esse timendus coeperat;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV66)
quippe ille deis auctoribus ultor patris erat caesi media inter pocula, sed nec Electrae iugulo se polluit aut Spartam sanguine coniugii, nullis aconita propinquis miscuit, in scaena numquam cantavit Orestes, Troica non scripsit, quid enim Verginius armis debuit ulcisci magis aut cum Vindice Galba, quod Nero tam saeva crudaque tyrannide fecit?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII91)
o gloria, vincitur idem nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus mirandusque cliens sedet ad praetoria regis, donec Bithyno libeat vigilare tyranno, finem animae, quae res humanas miscuit olim, non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille Cannarum vindex et tanti sanguinis ultor anulus, i demens et saevas curre per Alpes, ut pueris placeas et declamatio fias!
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X70)
Igitur Bruto Collatinoque ducibus et auctoribus, quibus ultionem sui moriens matrona mandaverat, populus Romanus ad vindicandum libertatis ac pudicitiae decus quodam quasi instinctu deorum concitatus regem repente destituit, bona diripit, agrum Marti suo consecrat, imperium in eosdem libertatis suae vindices transfert, mutato tamen et iure et nomine.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE MUTATIONE REI PUBLICAE 1:1)
Manlium vero Capitolii vindicem, quia plerosque debitorum liberaverat altius et incivilius se efferentem, ab illa ipsa quam defenderat arce deiecit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 18:1)
STATIM et mortis et legum fratris sui vindex non minore impetu incaluit C. Gracchus.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO C. GRACCHI 1:1)
quo solo die apud aedem Saturni convivio dissoluto Saturnalia clamitabantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 18:2)
Neque enim ista vocari Proelia iusta decet, patriae sed vindicis iram.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 6:10)
Te vindice tuta relicta est Libertas?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:40)
Vindicis an gladii facinus, poenasque furoris, Regnaque ad ultores iterum redeuntia Brutos, Ut peragat fortuna, taces?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:62)
Non domitor mundi, nec ter Capitolia curru Invectus, regumque potens, vindexque senatus, Victorisque gener;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION