도구

도구

라틴어 문장 검색

propria liberi, quod nemo habet nisi liber, praenomen, nomen, cognomen, tribum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 155:6)
Bello Punico secundo, quo dux Carthaginiensium Hannibal post magnitudinem nominis Romani Italiae opes maxime attriuerat, Masinissa rex Numidarum in amicitiam receptus a P. Scipione, cui postea Africano cognomen ex virtute fuit, multa et praeclara rei militaris facinora fecerat.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 5장4)
hic enim capta patria, amissis liberis, amissa uxore cum ex incendio publico solus et tamen beatus exiret, interroganti Demetrio, cui cognomen ab exitio urbium Poliorcetes fuit, numquid perdidisset, " Omnia," inquit, " bona mea mecum sunt."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 18:2)
Ideo Heraclitus, cui cognomen fecit orationis obscuritas, " Unus," inquit, " dies par omni est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 12 7:1)
infelix ob hoc, quod intellegere debebat falsum se gerere cognomen.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 17:3)
Praeterea, inquit, hoc senectuti cognomen inposuit, tristem illam vocat:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 28:1)
Si, quod a Seneca accepisses, Annaeo te debere diceres vel Lucio, non creditorem mutares, sed nomen, quoniam, sive praenomen eius sive nomen dixisses sive cognomen, idem tamen ille esset.
(세네카, 행복론, Liber IV 35:1)
At idem postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo mancipio transfodiendum se praebuit, tum demum intellecta inani iactatione cognominis sui.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 80:4)
Cetera enim cognomina honori data sunt ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 87:2)
L. Sulla filium amisit, nec ea res aut malitiam eius et acerrimam virtutem in hostes civesque contudit aut effecit, ut cognomen illud usurpasse falso videretur, quod amisso filio adsumpsit nec odia hominum veritus, quorum malo illae nimis secundae res constabant, nec invidiam deorum, quorum illud crimen erat, Sulla tam felix.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 70:1)
Megaram Demetrius ceperat, cui cognomen Poliorcetes fuit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 24:1)
Non aliud Scaeuolae Mucio cognomen dedit et capto contra Porsennam regem libertatem reliquid, quam uilitas sui.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 8, homicida in se.23)
Omnia grandia si quando inueniret probanti inpositum est cognomen uel;
(세네카, Suasoriae, Trecenti Lacones contra Xersen missi, cum treceni ex omni Graecia missi fugissent, deliberant an et ipsi fugiant. 17:4)
Curtius expletis statuit monumenta lacunis, admisso Decius proelia rupit equo, Coclitis abscissos testatur semita pontes, est cui cognomen corvus habere dedit:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1129)
sacra diesque canam et cognomina prisca locorum:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 138)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION