라틴어 문장 검색

inulte, post tot scelera, post fratris dolos
(세네카, Thyestes 183:1)
"maxima facta manus, haec nullis umquam pateat ueneranda puellis, Herculis aeternum nec sit inulta sitis."
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 938)
"nec inulta remansi aut periit sic emptus ager;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 206)
"nec inulta dolebis cognatisque utere fretis:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권39)
"quaeso, meae, nec te germanus inulto sceptra geret, neque nos avidi promittere bellum."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권153)
"scilicet ut vanis avibus natoque domoque et thalamis potiare iacens, sileamus inulti Tydeos egregii perfossum pectus et arma foederis abrupti?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권272)
"neque te ulterius fratremque ducemque, pessime, funeribus patriae lacrimisque potentem, Eumenidum bellique reum, patiemur inulti."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권126)
Ipsa bipenne suos caedit violenta lacertos Sanguineque effuso spargit inulta deam, Statque latus praefixa veru, stat saucia pectus, Et canit eventus, quos dea magna monet:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 630)
At te, qui puerum donis corrumpere es ausus, Rideat adsiduis uxor inulta dolis, Et cum furtivo iuvenem lassaverit usu, Tecum interposita languida veste cubet.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 933)
puro pioque duello quaerendas censeo itaque consentio consciscoque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 345:2)
Servio propere accito cum paene exsanguem virum ostendisset, dextram tenens orat ne inultam mortem soceri, ne socrum inimicis ludibrio esse sinat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 423:1)
nam cum inpotenter se gerendo Tarquinius Superbus omnes in odium sui adduxisset, ad ultimum propter expugnatam nocturna vi a Sexto filio eius Lucretiae pudicitiam, quae ad se vocato patre Tricipitino et viro Collatino obtestata ne inulta mors eius esset cultro se interfecit, Bruti opera maxime expulsus est, cum regnasset annos xxv.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri I Periocha50)
ibi miscendo consilium precesque nunc orabant ne se, oriundos ex Etruscis, eiusdem sanguinis nominisque, egentes exsulare pateretur, nunc monebant etiam ne orientem morem pellendi reges inultum sineret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 88:3)
nolle inultos hostes, nolle successum non patribus, non consulibus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 497:3)
lateque populati, cum hominum atque pecudum inulti praedas egissent, recepto ad Eretum quod passim vagatum erat agmine castra locant, spem in discordia Romana ponentes:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 401:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION