도구

도구

라틴어 문장 검색

Hae disciplinae igitur si sibi consentaneae velint esse, de officio nihil queant dicere, neque ulla officii praecepta firma, stabilia, coniuncta naturae tradi possunt nisi aut ab iis, qui solam, aut ab iis, qui maxime honestatem propter se dicant expetendam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 8:2)
Non est autem consentaneum, qui metu non frangatur, eum frangi cupiditate nec, qui invictum se a labore praestiterit, vinci a voluptate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 89:1)
decorum id esse, quod consentaneum sithominis excellentiae in eo, in quo natura eius a reliquis animantibus differat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 124:4)
Quae autem pars subiecta generi est, earn sic definiunt, ut id decorum velint esse, quod ita naturae consentaneum sit, ut in eo moderatio et temperantia appareat cum specie quadam liberali.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 124:5)
Ex quibus multisque aliis perspicuum est, qui fructus quaeque utilitates ex rebus iis,quae sint inanimae,percipiantur,eas nosnullo modo sine hominum manu atque opera capere potuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 18:2)
Quis est enim, cui non perspicua sint illa, quae pluribus verbis a Panaetio commemorantur, neminem neque ducem bello nec principem domi magnas res et salutares sine hominum studiis gerere potuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 21:2)
Etenim virtus omnis tribus in rebus fere vertitur, quarum una est in perspiciendo, quid in quaque re verum sincerumque sit, quid consentaneum cuique, quid consequens, ex quo quaeque gignantur, quae cuiusque rei causa sit, alterum cohibere motus animi turbatos, quos Graeci πάθη nominant, appetitionesque, quas illi ὁρμάσ, oboedientes efficere rationi, tertium iis, quibuscum congregemur, uti moderate et scienter, quorum studiis ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habeamus, per eosdemque, si quid importetur nobis incommodi, propulsemus ulciscamurque eos, qui nocere nobis conati sint, tantaque poena afficiamus, quantam aequitas humanitasque patitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 23:1)
Quod cum perspicuum sit, benivolentiae vim esse magnam, metus imbecillam, sequitur, ut disseramus, quibus rebus facillime possimus eam, quam volumus, adipisci cum honore et fide caritatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:8)
Ergo hoc quidem perspicuum est, eos ad imperandum deligi solitos, quorum de iustitia magna esset opinio multitudinis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 55:5)
Erit autem haec formula Stoicorum rationi disciplinaeque maxime consentanea;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 24:1)
Perspicuum est enim ea, quae timido animo, humili, demisso fractoque fiant, quale fuisset Reguli factum, si aut de captivis, quod ipsi opus esse videretur, non quod rei publicae, censuisset aut domi remanere voluisset, non esse utilia, quia sint flagitiosa, foeda, turpia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 149:3)
Quamvis enim multis locis dicat Epicurus, sicuti dicit, satis fortiter de dolore, tamen non id spectandum est, quid dicat, sed quid consentaneum sit ei dicere, qui bona voluptate terminaverit, mala dolore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:9)
Ex quo perspicuum est, quod optimo dissimillimum sit, id esse deterrimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 1장 4:4)
quod tum explicatur, cum ea verba, quae desunt, suggesta sunt, quibus additis defenditur sententiam scripti perspicuam fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 110:3)
Perspicua sunt haec quidem et in vulgari prudentia sita;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 132:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION