도구

도구

라틴어 문장 검색

adsidebat mulier tristi uultu, adfecta, aegro simillima ipsa, demissis in terram oculis.
(세네카, Controversiae, book 2, Abdicauit quidam filium; abdicatus se contulit ad meretricem; ex illa sustulit filium. aeger ad patrem misit: cum uenisset, commendauit ei filium suum et decessit; pater adoptauit puerum. ab altero filio accusatur dementiae. 3:3)
si, quemadmodum debemus, adfecti sumus, conscientia eminebit in vultu.
(세네카, 행복론, Liber II 111:3)
non dabo sic adfecto, ut spes ei nulla sit convalescendi ;
(세네카, 행복론, Liber IV 48:2)
' contra adfectus impetu, non suptilitate pugnandum, nec minutis vulneribus sed incursu avertendam aciem;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 55:3)
idem in iis, quorum animus adfectus est, facere debebit is, cui tradita salus omnium est, non cito spem proicere nec mortifera signa pronuntiare ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 105:2)
qui vero adversus saevissimos casus se extollit et ea mala, quibus alii opprimuntur, evertit, ipsas miserias infularum loco habet, quando ita adfecti sumus, ut nihil aeque magnam apud nos admirationem occupet quam homo fortiter miser.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 96:3)
His ego respondebo et* exilium saepe contemptione omni carere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 98:2)
alterius feminae, quae se tradidit ferendam dolori, alterius, quae pari adfecta casu, maiore damno, non tamen dedit longum in se malis suis dominium, sed cito animum in sedem suam reposuit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 12:2)
Aeger et infelicis valetudinis est quem levis aura contraxit, adfecti oculi quos candida vestis obturbat, dissolutus deliciis cuius latus alieno labore condoluit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 132:3)
Quae dignitas, cuius non prae- textam et augurale et lora patricia sordes comitentur et exprobratio notae et mille maculae et extrema contemptio ?
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 105:5)
" Licet et ita finire, ut beatum dicamus hominem eum, cui nullum bonum malumque sit nisi bonus malusque animus, honesti cultorem, virtute contentum, quem nec extollant fortuita nec frangant, qui nullum maius bonum eo quod sibi ipse dare potest noverit, cui vera voluptas erit voluptatum contemptio.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 19:2)
ergo, ut segregaret pugnam eorum, capessit fugam, ita ratus secuturos ut quemque vulnere adfectum corpus sineret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 259:2)
adfecti plerique principum, patrum maior pars, militaris fere aetas omnis, ut non modo ad expeditiones, quas in tanto tumultu res poscebat, sed vix ad quietas stationes viribus sufficerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 71:3)
nec corpora modo adfecta tabo, sed animos quoque multiplex religio et pleraque externa , novos ritus sacrificandi vaticinando inferentibus in domos, quibus quaestui sunt capti superstitione animi, donec publicus iam pudor ad primores civitatis pervenit cernentes in omnibus vicis sacellisque peregrina atque insolita piacula pacis deum exposcendae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 326:1)
eo missa plaustra iumentaque alia ab urbe exercitum adfectum proelio ac via nocturna excepere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 441:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION