라틴어 문장 검색

Vnde simul primum me dimisere Philippi,decisis humilem pinnis inopemque paterni et laris et fundi paupertas impulit audaxut uersus facerem;
(호라티우스의 두번째 편지, 228)
Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum,cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,maluit esse deum.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장1)
Et quidem miserrimi iuvenis ad primum statim ictum amputatur gladio caput truncumque in suo sanguine volutatur cadaver.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 7:3)
at tu nil nisi Cecropides, truncoque simillimus Hermae:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII26)
Bellorum exuviae, truncis adfixa tropaeis lorica et fracta de casside buccula pendens et curtum temone iugum victaeque triremis aplustre et summo tristis captivus in arcu humanis maiora bonis creduntur.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X55)
crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt, quod cibus in totas usque ab radicibus imis per truncos ac per ramos diffunditur omnis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:12)
truncus adempta anima circum membrisque remota vivit et aetherias vitalis suscipit auras;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:6)
et caput abscisum calido viventeque trunco servat humi voltum vitalem oculosque patentis, donec reliquias animai reddidit omnes.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:11)
Te decisa suum, Laride, dextera quaerit, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 8:6)
Tunc caput orantis nequicquam et multa parantis Dicere deturbat terrae, truncumque reliquit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 2:1)
nudosque per aera ramos Effundens, trunco, non frondibus, efficit umbram;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:68)
Hunc ego, fluminea deformis truncus arena Qui iacet, agnosco:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:34)
Truncos laceravit Fimbria Crassos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:42)
Meque ipsum memini, caesi deformia fratris Ora rogo cupidum vetitisque imponere flammis, Omnia Sullanae lustrasse cadavera pacis, Perque omnes truncos, cum qua cervice recisum Conveniat, quaesisse caput.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:74)
Nec magis informes veniunt ad litora trunci, Qui medio periere freto.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:83)

SEARCH

MENU NAVIGATION