라틴어 문장 검색

Muniis civilibus omnibus a Congressu constitutis, homines idoneos, qui munia ea a Congressu praescripta fideliter obirent, designare praesidis fuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.11)
In quodcumque vitium stili mei mucro contorquetur, te clamitas designari, conserta manu in ius vocas et satiricum scriptorem in prosa stulte arguis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:20)
Omnes paene virtutes corporis mutantur in senibus et increscente sola sapientia decrescunt ceterae:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:10)
et in evangelio dominum praedicasse, quod in fine mundi, quando iuxta prophetam Zachariam stultus pastor esse coeperit, sapientia decrescente
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 4:7)
Iam incanuit caput, tremunt genua, dentes cadunt et frontem obscenam rugis arat, vicina est mors in foribus, designatur rogus prope:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 11:8)
cede, Palaemon, et patere inde aliquid decrescere, non aliter quam institor hibernae tegetis niveique cadurci, dummodo non pereat mediae quod noctis ab hora sedisti, qua nemo faber, qua nemo sederet qui docet obliquo lanam deducere ferro;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII108)
nam genus hoc vivo iam decrescebat Homero;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV25)
quin etiam multis solis redeuntibus annis anulus in digito subter tenuatur habendo, stilicidi casus lapidem cavat, uncus aratri ferreus occulte decrescit vomer in arvis, strataque iam volgi pedibus detrita viarum saxea conspicimus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:22)
Terraque ut in media mundi regione quiescat, evanescere paulatim et decrescere pondus convenit atque aliam naturam supter habere ex ineunte aevo coniunctam atque uniter aptam partibus aëriis mundi, quibus insita vivit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 21:1)
Vos, quoque inquit, — labentem caelo qui ducitis annum Liber et alma Ceres, tam lunam quam solem duces anni hac invocatione designans.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 44:2)
item canis blandientis effigies futuri temporis designat eventum, de quo nobis spes, licet incerta, blanditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 15:3)
Nam ex manus iniectione paene mancipium designavit, et sacrationis vocaulo observantiam divini iuris inplevit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 4:2)
Excessere omnes adytis arisque relictis Di, et ut tutelares designaret, adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 14:2)
Ἴδην πολυπίδακα, humidum designat subiacentem monti agrum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 11:2)
Pineam nuceam cum effodies, luna decrescente eximito post meridiem, sine vento austro:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 16:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION