라틴어 문장 검색

Quod dextera librat dum mea, dum digitos amentis addere tempto, lumina deflexi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 62:17)
num refugus nostras odit praestringere ripas amnis et exustos cursum deflectit ad Indos?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2325)
partim galea clipeoque resultant inrita, deflexit partim stringentia corpus alma Venus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 15:11)
illa vero, quae utcunque deflexa sunt, tanquam exquisitiora miramur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 98:2)
sed me liberavit respondendi verecundia, et quod ipse hos libros improbat, et quod in Oratore atque his, quos de Oratore scripsit, et Topicis praecipit, ut a propriis personis atque temporibus avocemus controversiam:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 79:1)
haec autem, quae tantum inter se pugnant, plerumque nominibus deflecti solent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 249:1)
quod adversarius in suam utilitatem deflectere potest, commutabile;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 80:5)
Sed averti intellectus et aliter solet, cum ab asperioribus ad leniora deflectitur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 196:3)
nonnunquam, si rem evolvere propositam facile non sit, inferenda est alia quaestio, atque in eam iudex, si fieri potest, avocandus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 241:1)
Et sive invicem accusant, sive crimen reus citra accusationem in adversarium vertit (ut Roscius in accusatores suos, quamvis reos non fecisset), sive in ipsos, quos sua manu periisse dicemus, factum deflectitur, lion aliter quam in iis quae mutuam accusationem habent utriusque partis argumenta inter se comparantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 93:9)
quod et ipsum in consilio est habendum, non semper tam esse acrem iudicis intentionem, ut obscuritatem apud se ipse discutiat et tenebris orationis inferat quoddam intelligentiae suae lumen, sed multis eum frequenter cogitationibus avocari, nisi tam clara fuerint, quae dicemus, ut in animum eius oratio, ut sol in oculos, etiamsi in eam non intendatur, incurrat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 62:3)
nam quo modo quaedam in his species plane distant, manente tamen generaliter illa societate, quod utraque res de recta et simplici ratione cum aliqua dicendi virtute deflectitur, ita quaedam perquam tenui limite dividuntur, ut cum ironia tam inter figuras sententiae quam inter tropos reperiatur, autem et et clari quoque auctores figuras verborum potius quam tropos dixerint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 4:2)
simulanti variantique conatus in latera atque in terga incurrere datur et arma avocare et velut nutu fallere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 21:2)
nam et geminatio verborum habet vim, leporem alias, et paululum immutatum verbum atque deflexum, et eiusdem verbi crebra tum a primo repetitio, tum in extremum conversio, et in eadem verba impetus et concursio adiunctio et progressio, et eiusdem verbi crebrius positi quaedam distinctio et revocatio verbi, et illa quae similiter desinunt aut quae cadunt similiter aut quae paribus paria referuntur aut quae sunt inter se similia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 34:3)
ideoque, cum sit a simplici rectoque loquendi genere deflexa, virtus est, si habet probabile aliquid, quod sequatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 157:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION