도구

도구

라틴어 문장 검색

a quo non dissentit Theodectes, sive ipsius id opus est, quod de rhetorice nomine eius inscribitur, sive, ut creditum est, Aristotelis, in quo est, finem esse rhetorices ducere homines dicendo in id, quod actor velit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 219:3)
sed quaestiones si negat ad rhetoricen pertinere, dissentit a nobis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 355:1)
in eo plures dissenserunt, utrumne hae partes essent rhetorices an opera an, ut Athenaeus credit, elementa, quae vocant στοιχεῖα Sed neque elementa recte quis dixerit, alioqui tantum initia erunt, ut mundi vel umor vel ignis vel materia vel corpora insecabilia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 44:1)
A quibus etiam liberius dissentio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 161:4)
Aristoteles quidem nec sine causa putat et a nostra et ab eius, qui dissentiet, persona duci frequenter in consiliis exordium, quasi mutuantibus hoc nobis a iudiciali genere, nonnunquam etiam, ut minor res maiorve videatur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 225:1)
quia anteacta vita si illustris fuit aut clarius genus aut aetas aut adfert expectationem, providendum est, ne quae dicuntur ab eo qui dicit dissentiant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 265:2)
alia veris consiliis ratio est, ideoque Theophrastus quam maxime remotum ab omni adfectione in deliberativo genere voluit esse sermonem, secutus in hoc auctoritatem praeceptoris sui, quanquam dissentire ab eo non timide solet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 279:1)
ne illa quidem in iis vitia deprehendet, quibus quidam declamatores laborant, quod et contra sentientibus inhumane conviciantur et ita plerumque dicunt, tanquam ab iis qui deliberant utique dissentiant, ideoque obiurgantibus similiores sunt quam suadentibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 286:1)
A quibus multum dissentio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 320:3)
paulum in his secum etiam Cicero dissentit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 322:1)
Sed ut has aliquando non narrandi causas puto, sic ab illis dissentio, qui non existimant esse narrationem, cum reus quod obiicitur negat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 98:1)
quanquam et Aristoteles ab Isocrate parte in una dissenserit praeceptum brevitatis irridens, tanquam necesse sit longam esse aut brevem expositionem nec liceat ire per medium, Theodorei quoque solam relinquant ultimam partem, quia nec breviter utique nec dilucide semper sit utile exponere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 121:2)
quod pertinet ad actorem, non plane dissentio a Celso, qui sine dubio Ciceronem secutus instat tamen huic parti vehementius, ut putet primo firmum aliquid esse ponendum, summo firmissimum, imbecilliora medio, quia et initio movendus sit iudex et summo impellendus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 16:1)
quanquam autem dissentire vix audeo a Cicerone, qui multos secutus auctores dicit, finitionem esse de eodem et de altero, semper enim neganti aliquod esse nomen dicendum quod sit potius:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 136:1)
atque providendum ut, si sensu non pugnant, comprehensione dissentiant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 140:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION