도구

도구

라틴어 문장 검색

duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
sed eos, si possumus, excitemus, qui liberaliter eruditi adhibita etiam disserendi elegantia ratione et via philosophantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 6:4)
Itaque mihi semper Peripateticorum Academiaeque consuetudo de omnibus rebus in contrarias partis disserendi non ob eam causam solum placuit, quod aliter non posset, quid in quaque re veri simile esset, inveniri, sed etiam quod esset ea maxuma dicendi exercitatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 9:1)
ut enim in Academiam nostram descendimus inclinato iam in postmeridianum tempus die, poposci eorum aliquem, qui aderant, causam disserendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 7:1)
in eo mihi videbare contra Catonem disserens hoc velle ostendere - quod mihi quidem probatur - inter Zenonem et Peripateticos nihil praeter verborum novitatem interesse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 32:5)
ex quo triplex ille animi fetus existet, unus in cognitione rerum positus et in explicatione naturae, alter in discriptione expetendarum fugiendarumque rerum ne vivendi, tertius in iudicando, quid cuique rei sit consequens quid repugnans, in quo inest omnis cum subtilitas disserendi, tum veritas iudicandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 68:6)
Sequitur tertia, quae per omnis partis sapientiae manat et funditur, quae rem definit, genera dispertit, sequentia adiungit, perfecta concludit, vera et falsa diiudicat, disserendi ratio et scientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 72:1)
217 263 17 Servius Tullius 236 13 (Sicilia) Siculus 225 8 Sicyonii 344 18 Silenus 276 25 Simonides 247 7 269 24 (f. 92) Sisyphus 222 1 268 13 Socrates 221 4 245 5 253 23 255 5 267 15 269 9 270 17 320 9 321 1 333 27 336 15 346 3 364 3 393 17 402 1. 4. 5 408 27 409 1. 8 416 18 418 11 445 26 448 6 452 23 458 4 Platonis dialogorum persona 244 2 246 3.8 420 6 Aeschinis persona 356 25 357 3 Socratici, Socraticus 283 21 287 12 313 2 339 12 Socratica disserendi ratio sim.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, I. NOMINA PROPRIA176)
condicio humana) 335 13 393 14 (aliter 285 15) libra Critolai 427 13 λογικά 377 14 logica pars philosophiae indicatur 435 6 436 24437 5 (437 2 disserendi ratio = διαλεκτική?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.119)
Etenim si alienae quoque laudes parum aequis auribus accipi solent, quam difficile est obtinere, ne molesta videatur oratio de se aut de suis disserentis!
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 6:2)
dudum coquebat disserente martyre Asclepiades intus iram subdolam stomachatus alto felle, dum longum silet bilemque tectis concipit praecordiis;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1144)
excepit adstans angelus coram Deo et quae loeutus martyr et quae pertulit, nec verba solum disserentis condidit, sed ipsa pingens vulnera expressit stilo laterum, genarum pectorisque et faucium.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1464)
an, si frequentissime de iustitia, fortitudine, temperantia ceterisque similibus disserendum est, adeo ut vix ulla possit causa reperiri in quam non aliqua ex his incidat quaestio, eaque omnia inventione atque elocutione sunt explicanda, dubitabitur, ubicunque vis ingenii et copia dicendi postulatur, ibi partes oratoris esse praecipuas?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 13:1)
nam et illi declamare modo et scientiam declamandi ac facultatem tradere officii sui ducunt, idque intra deliberativas iudicialesque materias (nam cetera ut professione sua minora despiciunt), et hi non satis credunt excepisse, quae relicta erant, (quo nomine gratia quoque iis habenda est), sed ad prosopopoeas usque ac suasorias, in quibus onus dicendi vel maximum est, irrumpunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 3:1)
quid autem est ex iis, de quibus supra dixi, quod non cum in alia, quae sunt propria rhetorum, tum certe in illud iudiciale causae genus incidat?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 11:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION