라틴어 문장 검색

magis specie tamen et motu atque ipso amictu capiebat homines quam aut dicendi copia aut mediocritate prudentiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 62장 4:2)
Nihil est facilius, quam amictum imitari alicuius aut statum aut motum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 91:1)
nec solum has artis, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometriam, musicam, litterarum cognitionem et poetarum atque illa, quae de naturis rerum, quae de hominum moribus, quae de rebus publicis dicerentur, sed anulum, quem haberet, pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset, [se] sua manu confecisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 127:2)
quam esse eiusdem status, amictus, anulus, imago ipsa declarat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS AD ATTICVM, letter 1 32:6)
Mihi amictui est Scythicum tegimen, calciamentum solorum callum, cubile terra, pulpamentum fames, lacte caseo carne vescor.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 90:4)
Nec longe a praecone Ascyltos stabat amictus discoloria veste atque in lance argentea indicium et fidem praeferebat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 97:4)
Stat Clitumnus ipse amictus ornatusque praetexta;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 8 5:2)
Illa quidem nostro subiecit eburnea collo Bracchia Sithonia candidiora nive, Osculaque inseruit cupida luctantia lingua Lascivum femori supposuitque femur, Et mihi blanditias dixit dominumque vocavit, Et quae praeterea publica verba iuvant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 74)
at cum pompa frequens caelestibus ibit eburnis, tu Veneri dominae plaude favente manu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:94)
seu ludet, numerosque manu iactabit eburnos, tu male iactato, tu male iacta dato:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 2:6)
sive erit in Tyriis, Tyrios laudabis amictus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 21:2)
croceo velatur amictu,
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 36:5)
quae nimium gracilis, pleno velamina filo sumat, et ex umeris laxus amictus eat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 54:2)
Maxime, qui claris nomen virtutibus aequas, nec sinis ingenium nobilitate premi, culte mihi - quid enim status hic a funere differt supremum vitae tempus adusque meae, rem facis, amictum non aversatus amicum, qua non est aevo rarior ulla tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 31)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)

SEARCH

MENU NAVIGATION