도구

도구

라틴어 문장 검색

quisquis est qui me ulla calamitate similem effingit, perinde habeo ac si gradu cognationis adtingat.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Liberi parentes alant, aut uinciantur. Duo fratres inter se dissidebant; alteri filius erat. patruus in egestatem incidit; patre uetante adulescens illum aluit; ob hoc abdicatus tacuit. adoptatus a patruo est. patruus accepta hereditate locuples factus est 12:9)
Dicebat autem Fabianus fere dulces sententias et quotiens inciderat aliqua materia quae conuitium seculi reciperet, inspirabat magno magis quam acri animo.
(세네카, Controversiae, book 2, chapter pr 2:5)
Habebit, cum quibus de minimis maximisque rebus deliberet, quos de se cotidie consulat, a quibus audiat verum sine contumelia, laudetur sine adulatione, ad quorum se similitudinem effingat.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 91:2)
deinde, ut sis immobilis et contra malum et ex bono, ut, qua fas est, deum effingas.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 82:4)
cum subito vastum tonuit ex alto mare crevitque in astra, nullus inspirat salo ventus, quieti nulla pars caeli strepit placidumque pelagus propria tempestas agit.
(세네카, 파이드라 15:3)
inveniat, animum Baulis inspira parens sororque;
(세네카, Thyestes 283:1)
gloria Lysippost animosa effingere signa;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 95)
nam sicuti novam nuptam nihil minus quam pulchrior pronuba decet, sicuti, si vestiatur albo, fuscus quisque fit nigrior, sic nostra, quantula est cumque, tubis circumfusa potioribus stipula vilescit, quam mediam loco, infimam merito despicabiliorem pronuntiari non imperitia modo sed et arrogantia facit, quapropter illorum iustius epigrammata micant quam istaec, quae imaginarie tantum et quodammodo umbratiliter effingimus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Hesperio suo salutem 4:1)
an te Palladiae talem, Germanice, nobis effinxere manus, qualem modo frena tenentem Rhenus et attoniti vidit domus ardua Daci?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, equus maximus Domitiani Imp.4)
His mulcet dictis tacitaeque inspirat honorem conubii, redeunt animo iam dona precesque et lacrimae vigilesque viri prope limina questus, Asteris et vatis totam cantata per urbem, Asteris ante dapes, nocte Asteris, Asteris ortu, quantum non clamatus Hylas, iamque aspera coepit flectere corda libens et iam sibi dura videri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam86)
"hic ego maiorum pugnas vultusque tremendos magnanimum effingam regum, figamque superbis arma tholis, quaeque ipse meo quaesita revexi sanguine, quaeque dabis captis, Tritonia, Thebis centum ibi virgineis votae Calydonides aris Actaeas tibi rite faces et ab arbore casta nectent purpureas niveo discrimine vittas, pervigilemque focis ignem longaeva sacerdos nutriet, arcanum numquam spretura pudorem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권295)
hanc piceae cedrique et robore in omni effictam sanctis occubat silva tenebris, huius inaspectae luco stridere sagittae nocturnique canum gemitus, ubi limina patrui effugit inque novae melior redit ora Dianae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권188)
stat saxea moles, templum ingens cineri, rerumque effictus in illa ordo docet casus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권85)
effugit hic oculos rapida puer ocior aura Maenalius, quem deinde gradu premit horridus Idas inspiratque umero, flatuque et pectoris umbra terga premit, post ambiguo discrimine tendunt Phaedimus atque Dymas, illis celer imminet Alcon.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권229)
"ego nempe tamen, qui dulce ferenti pondus eram, cui tu dignatus limina vitae praereptumque iter et maternos reddere menses, adde, quod imbellis rarisque exercita castris turba meas acies, mea tantum proelia norunt, nectere fronde comas et ad inspirata rotari buxa:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권78)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION